Σαν σήμερα το 1916, ο Γερμανός φιλόσοφος, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής Hugo Ball, μαζί με την σύντροφο του, τήν Γερμανίδα ποιήτρια Emmy Hennings, προσκαλούν σε μια "πίσω" αίθουσα του "Cabaret Voltaire" (ένα nightclub της Ζυρίχης) τον Ρουμάνο avant-garde ποιητή Tristan Tzara, τον Γερμανό ποιητή και ψυχαναλυτή Richard Huelsenbeck, την Ελβετίδα γλύπτρια και ζωγράφο Sophie Taeuber-Arp, τον Γαλλο-Γερμανό ζωγράφο, ποιητή και γλυπτή γνωστός ως "Jean Arp" και τον Ρουμανό-Εβραίο αρχιτέκτονα Marcel Janco και ξεκινούν το αναρχικό καλλιτεχνικό ρεύμα του Ντανταϊσμού (Dada).
"Dada δεν σημαίνει τίποτα" έλεγε το "Ντανταϊστικό Μανιφέστο" που εκδόθηκε από τον Hugo Ball, στις 14 Ιουλίου 1916, με τον όρο να μην έχει καμία λογική εξήγηση.
 |
| Tristan Tzara (1896-1963) |
Άλλοι λένε πως προήλθε από την διπλή ρουμάνικη κατάφαση "da, da" που χρησιμοποιούσε πολλές φορές ο Tristan Tzara, κάποιοι άλλοι από την μωρουδίστικη μιλιά "ντα-ντα" που δε σημαίνει τίποτα. Στα γαλλικά "dada" λένε το ξύλινο παιδικό αλογάκι, στα ελληνικά γνωρίζουμε ότι είναι η παραμάνα (η γυναίκα που θήλαζε ξένα παιδιά και τα φύλαγε έναντι αμοιβής) ενώ σε μια αφρικάνικη διάλεκτο έτσι αποκαλείται η ουρά της ιερής αγελάδας!
Το "Κίνημα" ουσιαστικά ξέφτισε μέσα σε λίγο καιρό (1922) και οι Ντανταϊστές "μετεγράφηκαν" σε παρεμφερείς σχολές (Bauhaus, Surrealism) οι οποίοι μεταπολεμικά ίδρυσαν τον Εξπρεσιονισμό και στις δεκαετίες του '50 & '60 την Pop-Art (βλ. Andy Warhol, Peter Blake κ.α.)
Το 2015, ο Γερμανός καλλιτέχνης, συγγραφέας και κινηματογραφιστής Julian Rosefeldt, φτιάχνει το δικό του "Manifesto" μια σπονδυλωτή ταινία με μοναδική πρωταγωνίστρια (σε 13 διαφορετικούς ρόλους!!!) την Cate Blanchett. Μια κινηματογραφική διατριβή για διάφορα γνωστά μανιφέστα, όπως το κομμουνιστικό του Karl Marx, το White Manifesto του Lucio Fontana, το φουτουριστικό του Filippo Tommaso Marinetti, το σουρεαλιστικό του André Breton κ.α. Κάποιες από τις αρχές του Dada Manifesto "εκφωνεί" η πλούσια χήρα, ως επικήδειο, στην κηδεία του άνδρα της!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου