18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1883: ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Ήλιε, μεγάλε ανατολίτη μου, χρουσό σκουφί του νου μου,

αρέσει μου στραβά να σε φορώ, πεθύμησα να παίξω,

όσο να ζεις, όσο να ζ ω κι εγώ, για να χαρεί η καρδιά μας.

Καλή ’ναι τούτη η γης, αρέσει μας, σαν το σγουρό σταφύλι

στον μπλάβο αγέρα, Θε μου, κρέμεται, στο δρόλαπα κουνιέται

και την τσιμπολογούν τα πνέματα και τα πουλιά του ανέμου·

ας την τσιμπολογήσουμε κι εμείς, να δροσερέψει ο νους μας!

Αναμεσός στα δυο μελίγγια μου, στο μέγα πατητήρι,

το τραγανό σταφύλι λαχπατώ κι ο γαύρος μούστος βράζει,

κι όλη γελάει κι αχνίζει η κεφαλή μες στην ολόρθη μέρα...

Έτσι ξεκινάει την «Οδύσεια» ο Νίκος Καζαντζάκης, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες, ο περισσότερο μεταφρασμένος παγκοσμίως. 

Η «Οδύσεια» του, που αποτελείται από 33.333 17σύλλαβους στίχους και δίκαια έχει αποκληθεί «το μεγαλύτερο έπος της λευκής φυλής», αρχίζει εκεί που τελεύει η «Οδύσσεια» του Ομήρου.  

Στη νέα του (κατά Καζαντζάκη) «Οδύσεια» ο κοσμογυρισμένος, πολυμήχανος ήρωας μόλις τέλειωσε τη μνηστηροφονία, πλάνταζε μέσα στο μικρό του νησί. Δεν τον καλύπταν πια η γυναίκα του, ο γιος του, οι παλιοί του θεοί, η πατρίδα του, κι έτσι αποφάσισε να φύγει πάλι από την Ιθάκη και να επιχειρήσει το στερνό του... αγύριστο ταξίδι. Μαθεμένος ήταν!
Διάλεξε λοιπόν μερικούς δυνατούς, γενναίους, αλλά προπάντων λέφτερους συντρόφους, σκάρωσε ένα καινούριο καράβι κι αφού πάντρεψε τον γιο του Τηλέμαχο με τη Ναυσικά για να του κάμνουν εγγόνι, μη χαθεί η γενιά του κι ένα πρωί έκαμε πανιά κι ανοίχτηκε ξανά-μανά στο πέλαο.

✅ Ο συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, μουσικός, ποιητής και φιλόσοφος, με πλούσιο λογοτεχνικό, ποιητικό και μεταφραστικό έργο Νίκος Καζαντζάκης, γεννήθηκε σαν σήμερα πριν 140 χρόνια (18 Φεβρουαρίου 1883) στον Χάνδακα, το σημερινό Ηράκλειο της Κρήτης.

𝝨𝝜𝝡: Μη συγχέουμε αυτό το βιβλίο με τη μετάφραση των ομηρικών επών, που έκανε μαζί με τον Ιωάννη Κακριδή (Ιλιάδα, 1955 & Οδύσσεια, 1956)