▪️Τη δεκαετία του '70 ο Καθηγητής Ιστορίας Sean O’Connor κατηγορούσε τους υποστηρικτές του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) ότι για κάθε εγκληματική πράξη που τους καταλόγιζαν, αυτοί απαντούσαν αναφέροντας ένα ακόμη μεγαλύτερο έγκλημα των Βρετανών.
▪️Αυτή η προπαγανδιστική τεχνική -που πλέον έχει γίνει διεθνώς δημοφιλής- αναφέρεται με τον όρο "Whataboutism" που δημιουργείται από τις λέξεις "what about" (ναι, αλλά τι γίνεται σχετικά με...)
▪️Το "Whataboutism" (ή whataboutery) χρησιμοποιείται σαν μια μορφή προπαγάνδας από ανθρώπους που επιχειρούν να πλήξουν την αξιοπιστία του αντιπάλου τους, κατηγορώντας τον για υποκρισία, χωρίς όμως να απαντούν σε αυτά που τους καταλογίζουν.
▪️ Παράλληλα, αποτελεί μια μορφή «σχετικοποίησης» ενός εγκλήματος, μια τακτικής, μιας πολιτικής με το ισοπεδωτικό: «όλοι ίδιοι είναι»
▪️ Η απόπειρα συμψηφισμού ευθυνών -που ζούμε έντονα αυτό το καιρό- και η προσπάθεια να εκτραπεί η εστίαση από ένα τρέχον (φλέγον) ζήτημα με μια αντικατηγορία (accusations with accusations) θυμίζει το κλασικό, ψυχροπολεμικό ανέκδοτο με κείνον εκεί τον καημένο Σοβιετικό πολίτη να έχει στριμωχτεί στη γωνία από έναν Αμερικανό, που τον βομβάρδιζε για την αντιπαραγωγικότητα και τη διαφθορά του ολοκληρωτικού συστήματος της χώρας του, τής ΕΣΣΔ, κι ο δόλιος απαντούσε αμήχανα: «Ναι, αλλά κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου