«Ἡ Ἑλλάς περιστιχίζων ὑπό ὀπλαρχιγῶν», Μποστ, 1959
«Από την ώρα που η Ελλάς μας βοηθάει να γίνουμε άνθρωποι με μια παγκοσμιότητα, πολύ καλώς. Από την ώρα που μας δίνει μια φουστανέλα και μας εμποδίζει να υπάρχουμε με τους άλλους συνανθρώπους είναι αντιδραστικό. Το ίδιο υλικό! Αν αυτό που λέμε ελληνικό είναι εμπόδιο στο να ενωθούμε με έναν μαύρο είναι καταδικαστέο. Αν αντιθέτως αυτό είναι βοηθητικό για να ενωθούμε, με τους άλλους, είναι υπέροχο. Λοιπόν η έννοια του ελληνικού για πολλούς ανθρώπους έχει διαφορετική όψη. Εγώ πιστεύω σε κείνη την ελληνικότητα που εξαφανίζει τις διαφορές. Φυσικά από κάπου ξεκινάμε και οι πρώτες λέξεις που ψελλίζουμε είναι της μάνας μας. Αλλά δε μένουμε με τις 4 λέξεις που μάθαμε απ' τη μάνα μας... πηγαίνουμε και μαθαίνουμε και μιλάμε και σκεπτόμαστε και ξαναμαθαίνουμε να μιλάμε και απορρίπτουμε σκέψεις και προχωράμε»
► Μάνος Χατζιδάκις, «Τα σχόλια στο Τρίτο» Μάρτιος 1979
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου