ΜΑΣΚΕΣ ΠΑΝΤΟΥ

«Έβγαλα τη μάσκα και στον καθρέφτη κοιτάχτηκα.

Είδα το παιδί που ήμουν εδώ και πολύ καιρό.

Αυτό είναι το πλεονέκτημα το να ξέρεις τη μάσκα να βγάζεις.

Είμαστε πάντα παιδιά, το παρελθόν που ήταν το παιδί αυτό.

Είναι καλύτερα έτσι, έτσι χωρίς μάσκα.

Γυρίζω πίσω στην προσωπικότητά μου, όπως στης γραμμής το τέλος»

√ Αυτά γράφει ο Φερνάντο Πεσσόα, δίνοντας λυρικά, αλλά με σαφήνεια τον ορισμό της μάσκας.

Η μάσκα του Απόλλωνος (5ου π.Χ. αι.) 

➡️ Η μάσκα καλύπτοντας το πρόσωπο έρχεται να καλύψει και την προσωπικότητα και να βάλει τον μεταμφιεσμένο σ' ένα νέο ρόλο, όπως η προσωπίδα του αρχαίου δράματος βοηθούσε τον υποκριτή να μπει στη ψυχολογία του χαρακτήρα που έπρεπε να υποδυθεί, μετατοπίζοντας τον από τη δική του.

➡️ Ετυμολογικά "μάσκα" είναι λέξη των μεσαιωνικών λατινικών η οποία αποδίδεται στα ιταλικά ως "maschera" και στα γαλλικά "masque". Ενδέχεται οι καταβολές της λέξης να βρίσκονται στην αραβική "masḵara" με τη σημασία του γελωτοποιού ή του παλιάτσου και πέρασε αυτούσια στην νεοελληνική, επεκτείνοντας τη σημασία της -από τον απλώς μεταμφιεσμένο- σε "κατεργάρη" και "απατεώνα"

➡️ Ως είδος η μάσκα που εμφανίζεται ήδη στις πρωτογονικές φυλές, δεν αποτελεί εξάρτημα μόνο του μάγου που την χρησιμοποιεί στις τελετουργίες επίκλησης πνευμάτων, αλλά την "φοράνε" και οι κυνηγοί της φυλής, οι οποίοι μετατρέπουν σε μάσκα πραγματικά κρανία θηραμάτων τους, πιστεύοντας ότι υιοθετούν τη δύναμη και τις ιδιότητες τους.

➡️ Στα δικά μας, παρόμοια περίπτωση αποτελεί και η Λεοντή του Ηρακλή που την ενδύθηκε ο ήρωας όταν σκότωσε το Λιοντάρι της Νεμέας με τα γυμνά του χέρια, για να υπενθυμίζει στους απλούς θνητούς την υπεράνθρωπη δύναμη του.

➡️ H «μάσκα του Απόλλωνος» από ελεφαντόδοντο, του 5ου αιώνα π.Χ. (πιστεύεται ότι είναι έργο του Φειδία) βρίσκεται στο Palazzo del Quirinale‎, της Ρώμης.