Σύμφωνα με στοιχεία του 𝐎𝐇𝐄, 12 εκατομμύρια, περίπου, κορίτσια σε ολόκληρο τον κόσμο παντρεύονται, αναγκαστικά, κάθε χρόνο πριν φτάσουν τα 18. Στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης του Οργανισμού, έχει μπει ως στόχος μέχρι το 2030 να έχουν τερματιστεί οι παιδικοί γάμοι. Η πρόοδος αυτών των προγραμμάτων είναι πλέον αργή, καθώς έχουν επηρεαστεί άσχημα από την πανδημία του κορωνοϊού, αφού τα κλειστά σχολεία και οι οικονομικές πιέσεις επηρεάζουν τις οικογένειες των κοριτσιών. Ωστόσο, ορισμένα κορίτσια και γυναίκες, σε συνεργασία με τη 𝐌𝐊𝐎 "𝐆𝐢𝐫𝐥𝐬 𝐍𝐨𝐭 𝐁𝐫𝐢𝐝𝐞𝐬" με έδρα το Λονδίνο, ένα διεθνές δίκτυο περισσότερων από 1.400 οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που εργάζονται με κατεύθυνση τον τερματισμό του παιδικού γάμου, και να επιτρέπουν στα κορίτσια να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους και κάνουν εκστρατεία για αλλαγή του τρόπου ζωής τους.
𝐑𝐔𝐁𝐘, 𝐍𝐄𝐏𝐀𝐋, 16 𝐲𝐨
Στο Νεπάλ, περίπου το 40% των κοριτσιών παντρεύονται πριν γίνουν 18 ετών και οι περισσότεροι γάμοι διοργανώνονται από μέλη της οικογένειας. Όταν η 𝐑𝐮𝐛𝐲 ήταν 15 ετών, ένας άντρας ζήτησε από τους γονείς της να παντρευτεί την κόρη τους. Η 𝐑𝐮𝐛𝐲 όμως γνώριζε ότι τα κορίτσια στο Νεπάλ δεν μπορούν να παντρευτούν νόμιμα προτού φτάσουν τα 20 τους χρόνια. Με την υποστήριξη της 𝐉𝐖𝐀𝐒 (𝐽𝑎𝑛𝑎𝑘𝑖 𝑊𝑜𝑚𝑒𝑛 𝐴𝑤𝑎𝑟𝑒𝑛𝑒𝑠𝑠 𝑆𝑜𝑐𝑖𝑒𝑡𝑦), μια κοινότητα που μαθαίνει στα κορίτσια τα δικαιώματα τους, η οποία ανήκει στη δικαιοδοσία της "𝐆𝐢𝐫𝐥𝐬 𝐍𝐨𝐭 𝐁𝐫𝐢𝐝𝐞𝐬" και εδρεύει στην πόλη 𝐃𝐡𝐚𝐧𝐮𝐬𝐡𝐚, 20 𝐤𝐦 νότια της πρωτεύουσας Κατμαντού, μπόρεσε να πείσει τους γονείς της να μην δεχτούν την πρόταση.
🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟 🠟
𝐒𝐔𝐂𝐈, 𝐈𝐍𝐃𝐎𝐍𝐄𝐒𝐈𝐀, 19 𝐲𝐨
Στην Ινδονησία τα κορίτσια που οδηγούνται σε γάμο πριν τα 18 τους χρόνια φτάνει στο 16% περίπου με τα ποσοστά να είναι τα ίδια και στις αστικές και τις αγροτικές περιοχές. Η φτώχεια και η ανισότητα μεταξύ των φύλων είναι οι κύριοι παράγοντες. Η 𝐒𝐮𝐜𝐢, η οποία ηγείται στο 𝐋𝐨𝐦𝐛𝐨𝐤, ένα νησί του συμπλέγματος της Ινδονησίας, ευαισθητοποιήθηκε για τους παιδικούς γάμους, όταν ο αδελφός της παντρεύτηκε ένα κορίτσι που ήταν μόλις 15 ετών. Έχει επισκεφτεί για να μιλήσει για το έργο της και την πρωτεύουσα Τζακάρτα αλλά και την Μπανγκόκ, την πρωτεύουσα της γειτονικής Ταϊλάνδης πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα ζητώντας από τους ανθρώπους να υπογράψουν μια αναφορά κατά του παιδικού γάμου.
𝐉𝐄𝐍𝐈𝐍𝐀, 𝐊𝐄𝐍𝐘𝐀, 23 𝐲𝐨
Η 𝐉𝐞𝐧𝐢𝐧𝐚, παντρεύτηκε όταν ήταν 13 ετών και όταν έμεινε έγκυος, έζησε μαζί με την πεθερά της. Όμως η ζωή της ήταν πολλή δύσκολη και έτσι αποφάσισε να φύγει και να γυρίσει στην οικογένεια της, στη περιοχή της φυλής των 𝐒𝐚𝐦𝐛𝐮𝐫𝐮, που βρίσκεται στην βόρεια Κένυα. Οι γονείς της, που κατάλαβαν πόσο υπέφερε μέσω του γάμου της, την υποστηρίζουν ώστε η Jenina να τελειώσει το σχολείο της. Το κορίτσι αρνείται πλέον να ξαναπαντρευτεί και χρησιμοποιεί την εμπειρία της προκειμένου να προειδοποιήσει τα άλλα κορίτσια του χωριού της, για τα δεινά του παιδικού γάμου.
𝐆𝐇𝐀𝐙𝐀𝐋, 𝐋𝐄𝐁𝐀𝐍𝐎𝐍, 18 𝐲𝐨
Ο πατέρας της Σύριας 𝐆𝐡𝐚𝐳𝐚𝐥 (το όνομα της δεν είναι το πραγματικό, αφού άλλαξε για ευνόητους λόγους) όταν ήταν 10 χρονών σκοτώθηκε σε μία συριακή σύρραξη. Η μητέρα της πήρε τις τρεις κόρες της και κατέφυγε στο Λίβανο, όπου γνώρισε τον μελλοντικό σύζυγό της 𝐊𝐡𝐚𝐥𝐢𝐝 16 ετών. Όταν στα 13 της έμεινε έγκυος στη πρώτη της κόρη την 𝐇𝐚𝐧𝐚, οδηγήθηκαν σε γάμο με τον 19χρονο. Ακολούθησε ο γιος της 𝐀𝐛𝐚𝐬 ο οποίος σήμερα είναι 3 ετών. «Αντιμετωπίζουμε πολλές δυσκολίες, που με την βοήθεια της "Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης" τις ξεπερνάμε. Ο πατέρας του 𝐊𝐡𝐚𝐥𝐢𝐝 σκοτώθηκε πριν λίγο καιρό από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις. Αν γυρίσουμε θα πάρουν τον άνδρα μου αμέσως στο στρατό». Η 𝐆𝐡𝐚𝐳𝐚𝐥, είναι αποφασισμένη να εμποδίσει τις αδελφές της να παντρευτούν τόσο μικρές, ενώ έχουν αποφασίσει μαζί με τον 𝐊𝐡𝐚𝐥𝐢𝐝, ότι δεν θα αφήσουν ποτέ την κόρη τους να γίνει μια "παιδική νύφη"
𝐘𝐄𝐋𝐈𝐍𝐀, 𝐌𝐀𝐋𝐀𝐖𝐈, 20 𝐲𝐨
Η 𝐘𝐞𝐥𝐢𝐧𝐚, από την Λ.Δ. του Κονγκό κατέφυγε μαζί με τον πατέρα της και τη μητριά της (η μητέρα της τους είχε εγκαταλείψει όταν η 𝐘𝐞𝐥𝐢𝐧𝐚 ήταν ακόμα παιδί) στο στρατόπεδο προσφύγων της 𝐃𝐳𝐚𝐥𝐞𝐤𝐚, στο κέντρο του Μαλάουι. Η μητριά της δεν της συμπεριφερόταν καλά και στα 16 της σκέφτηκε ότι ο γάμος ήταν ο τρόπος για να ξεφύγει: «Ήταν η μόνη επιλογή που είχα», λέει. Η 𝐘𝐞𝐥𝐢𝐧𝐚, βοηθήθηκε από την αλληλέγγυα οργάνωση "𝐒𝐎𝐅𝐄𝐑𝐄𝐒" (𝑆𝑜𝑙𝑖𝑑𝑎𝑟𝑖𝑡𝑦 𝑜𝑓 𝑅𝑒𝑓𝑢𝑔𝑒𝑒 𝑊𝑜𝑚𝑒𝑛 𝑓𝑜𝑟 𝑡ℎ𝑒 𝑆𝑜𝑐𝑖𝑎𝑙 𝑊𝑎𝑙𝑓𝑎𝑟𝑒) η οποία παρέχει επαγγελματική κατάρτιση στα κορίτσια που έχουν οδηγηθεί στον παιδικό γάμο και έμαθε κομμωτική και εργάζεται στο στρατόπεδο προσφύγων της 𝐃𝐳𝐚𝐥𝐞𝐤𝐚. «Τα χρήματα που βγάζω απ' αυτή τη δουλειά, μου χρησιμεύουν για τις δικές μου και για τις ανάγκες της οικογένειάς μου», λέει η 𝐘𝐞𝐥𝐢𝐧𝐚. «Αν υπάρχει κάποιο νεαρό κορίτσι που ακούει αυτό που λέω τώρα, θα της πρότεινα να μελετήσει, αντί να παντρευτεί»
𝐍𝐎𝐉𝐎𝐔𝐃 𝐀𝐋𝐈, 𝐘𝐄𝐌𝐄𝐍, 22 𝐲𝐨
Όταν άνοιξε με πάταγο η πόρτα, αναπήδησα και σκέφτηκα ότι φυσούσε πολύ εκείνη τη νύχτα. Πριν προλάβω να ανοίξω τα μάτια μου, αισθάνθηκα ένα ιδρωμένο κορμί να κολλάει πάνω μου. Ανατρίχιασα. Ήταν αυτός! Τον αναγνώρισα αμέσως από την ενοχλητική μυρωδιά του τσιγάρου και του κατ (μασώμενα φύλλα ναρκωτικού). Βρομούσε! Μύριζε σαν αγρίμι! Χωρίς να πει λέξη, άρχισε να τρίβεται πάνω μου. «Αφήστε με ήσυχη, σας ικετεύω» είπα με κόμπο στη φωνή και τρέμοντας. «Είσαι γυναίκα μου! Από σήμερα εγώ αποφασίζω. Θα πρέπει να κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι»
Έτσι συγκλονιστικά περιγράφει, η (τότε) 10χρονη 𝐍𝐨𝐣𝐨𝐮𝐝 𝐀𝐥𝐢, η πρώτη διαζευγμένη γυναίκα στην Υεμένη, όταν οι γονείς της στα 9 της, την πάντρεψαν (την πούλησαν) σ' ένα 30χρονο άντρα, στην Γαλλίδα βραβευμένη δημοσιογράφο 𝐃𝐞𝐥𝐩𝐡𝐢𝐧𝐞 𝐌𝐢𝐧𝐨𝐮𝐢 (αυθεντία στον ιρανικό και αραβικό κόσμο) η οποία αφού την βοήθησε να χωρίσει, έγραψε την ιστορία της στο best seller με τίτλο "𝐈 𝐚𝐦 𝐍𝐨𝐣𝐨𝐨𝐦, 𝐀𝐠𝐞 10 𝐚𝐧𝐝 𝐝𝐢𝐯𝐨𝐫𝐜𝐞𝐝"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου