ΕΠΙΣΦΑΛΕΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΕΙΜΑΣΤΕ, η μετά-σοσιαλιστική γενιά, η μετά-ψυχροπολεμική γενιά, το τέλος των κάθετων γραφειοκρατιών, αλλά και η γενιά του ελέγχου της πληροφορίας. 

ΕΙΜΑΣΤΕ, ένα παγκόσμιο κίνημα, που φέρνει στο προσκήνιο τη δημοκρατική επανάσταση, που ξεκίνησε το 1968, έναν αγώνα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη δυστοπία που βρίσκεται στο απόγειο της σήμερα. 

ΕΙΜΑΣΤΕ, οίκο-ακτιβιστές, ακτιβιστές των μέσων ενημέρωσης, οι φιλελεύθεροι του Διαδικτύου, οι «ριζοσπάστες» των ΜΜΔ. Οι χάκερς του πραγματικού. 

ΕΙΜΑΣΤΕ, οι ταραχοποιοί του πρεκαριάτου¹ και οι εξεγερμένοι του κογκνιταριάτου²

ΕΙΜΑΣΤΕ, αναρχοσυνδικαλιστές και μετά-επαναστάτες. 

ΕΙΜΑΣΤΕ, όλοι μετανάστες που αναζητούμε μια καλύτερη ζωή.

Και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας σε εσάς, τις ζοφερές και τετράγωνες διαστρωματώσεις των πολιτικών τάξεων που έχουν ήδη ηττηθεί στον 20ό αιώνα. Δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας στην ιταλική Αριστερά [...]

Αντιγράφω από μια ιταλική, ριζοσπαστική σελίδα το γκροτέσκο άρθρο (απόσπασμα) που τιτλοφορείται: «Σχετικά με τη ζωή και τις πράξεις του Αγίου Πρεκάριου, Προστάτη Αγίου των επισφαλών εργαζομένων και ζωών» 

═══════════════

¹𝝥𝞀𝝴𝝹𝝰𝞀𝝸𝝰𝞃𝝾 < από την λατ. 𝗽𝗿𝗲𝗰𝗮𝗿𝗶𝝾𝘂𝘀 (επισφαλής) + προλεταριάτο. Η εισαγωγή της καινοτόμου ορολογίας «επισφαλής εργασία» (προσωρινότητα) για τη σημερινή γενιά των 700 € σηματοδοτεί την ανάδυση νέων αγώνων, καθώς έρχονται στο φως νέα δικαιώματα, εκτός από υποχρεώσεις.

²𝝟𝝾𝝲𝝹𝝼𝝸𝞃𝝰𝞀𝝸𝝰𝞃𝝾 < από το γαλλικό 𝗰𝗼𝗴𝗻𝗶𝘁𝗶𝗳 (γνωσιακό) που προέρχεται από το λατ. 𝗰𝗼𝗴𝗻𝗶𝘁𝗶𝘃𝘂𝘀 (αντιληπτό, γνωρίζω). Ένας νεολογισμός του 𝗔𝗻𝘁𝗼𝗻𝗶𝗼 𝗡𝗲𝗴𝗿𝗶 (Ιταλός ριζοσπάστης θεωρητικός του '70, died 2023) και του Γάλλου οικονομολόγου και συγγραφέα 𝗬𝗮𝗻𝗻 𝗠𝗼𝘂𝗹𝗶𝗲𝗿-𝗕𝗼𝘂𝘁𝗮𝗻𝗴 όπου αυτή η (νέα) «τάξη» περιλαμβάνει όλους εκείνους που διαθέτουν ως μόνο μέσο παραγωγής, όχι πια τα χέρια τους (προλεταριάτο) αλλά το μυαλό, τη διάνοια και την κατάρτιση τους. Δηλ. οι μοντέρνοι «χαρτογιακάδες» που εργάζονται (πάντα με επισφάλεια) σε κυριλέ, ιδιωτικά γραφεία και θεωρούν τους εαυτούς τους, μια (τουλάχιστον) κλάση, πάνω από τους λοιπούς εργαζόμενους (πληροφοριακός καπιταλισμός)

Φυσικά περίοπτη θέση στο «κογκνιταριάτο» κατέχουν οι δημοσιογράφοι-δημοσιολογούντες ("The chattering classes" Auberon Waugh) 😉