Δειλός κυνηγός καί δρυτόμος
Λέοντός τις κυνηγὸς ἴχνη ἐπεζήτει· δρυτόμον δὲ ἐρωτήσας εἰ εἶδεν ἴχνη λέοντος καὶ ποῦ κοιτάζει, ἐφη· "Καὶ αὐτὸν τὸν λέοντά σοι ἤδη δείξω".
Ὁ δὲ ὠχριάσας ἐκ τοῦ φόβου καὶ τοὺς ὀδόντας συγκρούων εἶπεν· " Ἴχνη μόνα ζητῶ, οὐχὶ αὐτὸν τὸν λέοντα".
Ὅτι τοὺς θρασεῖς καὶ δειλοὺς ὁ μῦθος ἐλέγχει, τοὺς τολμηροὺς ἐν τοῖς λόγοις καὶ οὐκ ἐν τοῖς ἔργοις.
Ο δειλός κυνηγός και ο ξυλοκόπος
Ένας κυνηγός έψαχνε για ίχνη λιονταριού, ρωτάει ένα ξυλοκόπο αν είδε κάπου τα χνάρια του λιονταριού και που πρέπει να κοιτάξει.
Ο ξυλοκόπος του λέει: "Όχι μόνο τα χνάρια του, αλλά και το λιοντάρι το ίδιο, μπορώ να σου δείξω".
Τότε ο "κυνηγός" χλόμιασε, άρχισαν να χτυπούν τα δόντια του απο το φόβο του και είπε: "Εγώ δεν ζητάω το λιοντάρι, μόνο τα χνάρια του ψάχνω".
Αποδεικνύεται ότι αυτοί που είναι "τολμηροί" στα λόγια, είναι δειλοί στην πράξη.
Το σκίτσο είναι έργο του Arthur Rackham (1912) εμπνευσμένο από τον μύθο του Αισώπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου