ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ AMERICAN BAR...

«Κύριοι, δεν μπορείτε να μαλώνετε εδώ μέσα! Εδώ είναι η Αίθουσα Πολέμου» 

Απ΄ το αριστούργημα του Stanley Kubrick με τον μακροσκελέστατο τίτλο "Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb" (ελλ. «S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα») υποψήφιο για τέσσερα Oscar, με τους Peter Sellers (σε 3 ρόλους) και τον George C. Scott, που βγήκε στις αίθουσες μια μέρα σαν σήμερα, πριν 59 χρόνια!

𝝜 𝝨𝝟𝝜𝝢𝝜: Ενώ ο Πρόεδρος ΗΠΑ Merkin Muffley (Peter Sellers) προσπαθεί να μιλήσει με τον Γ.Γ. της ΕΣΣΔ Dmitri Kissoff, προκειμένου να αποτρέψουν ένα πυρηνικό χτύπημα που ήδη έχει ξεκινήσει, εν αγνοία τους, από αυτονομημένα "γεράκια του πολέμου" (δηλ. κάτι σαν τα δικά μας δίκτυα της ΕΥΠ 😂)  ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού General Buck Turgidson (George C. Scott) πιάνεται στα χέρια με τον Σοβιετικό Πρέσβη Alexei de Sadeski (Peter Bull) μέσα στην Αίθουσα Πολέμου του Πενταγώνου...

ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ

𝝟α 𝝞𝝖𝝩𝝦𝝤𝝪: Τώρα εδώ να σας ειπεί μίαν απαγγελίαν: «Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΝΙΚΗΤΗΣ ΚΟΜΙΖΕΙ ΑΓΓΕΛΙΑΝ»

𝝢𝝚𝝤𝝨 (Σηκώνεται χωρίς να χρονοτριβήσει)…

Το χαρίζω στο μπαμπά μου... 

𝝟ος 𝝞𝝖𝝩𝝦𝝤𝝪: Και ένα, και δύο, και τρία, και τέσσερα!

𝝢𝝚𝝤𝝨: «Μιλεί ο Μιλτιάδης στους Έλληνας στρατιώτας 

ο Ξέρξης παραπλεύρως πλησίον προχωρεί 

και τον ακούουν όλοι εις τας γραμμάς τας πρώτας 

και βασιλεύς δεν είναι και στέμμα δεν φορεί. 

Φέρει χαλκούν το κράνος κι' ενδύματα θλιμένα, 

στην δεξιάν την χείραν τον τίμιον σταυρόν 

και επίσης εις την πλάτην φέρει ανηρτημένα 

την γαλανήν σημαίαν και δόρυ στο πλευρόν. 

Σφοδρός αγών αρχίζει και στίφη αφρισμένα 

γκρεμίζουν εκκλησίας, βωμούς,

αλλά σκληρώς οι Έλλην με στήθη τεταμένα 

τον τύραννον διώκει με βέλη τον χτυπά. 

Οι Πέρσαι απωθούνται, νικώνται κατά κράτος 

οι μαχητοί τους δίδουν ατέρμονα πληγήν 

κι' έτσι ελευθερίαν που χαίρομεν εσχάτως 

οφείλομεν πρωτίστως στην πατρικήν μας γήν.

Μόνος στον Ξέρξην μένει της καταισχύνης δρόμος 

τα πλοία του λαμβάνει και φθάνει πανικός. 

Κι' εν μέσω τόσου σάλου εις έλλην ταχυδρόμος 

φέρει την αγγελίαν και πίπτει ηρωικώς. 

Ορκίζομαι να γίνω ωσάν τον Μιλτιάδη 

να πολεμώ τους Πέρσας με ξίφος όπου δει 

να σφάζω τους εχθρούς μου κάθε πρωί και βράδι 

συγχρόνως δε να είμαι και εύτακτον παιδί»

𝝫𝝖𝝪𝝨𝝩𝝖: Ωραία το απήγγειλεν. Υπήρχε φθισικότης. 

εκεί που φεύγει ο εχθρός και πίπτει ο στρατιώτης. 

▶️ Έτσι περιέγραφε αναλυτικά στα 1964, ο ΜΠΟΣΤ στη «ΦΑΥΣΤΑ» του, τόν μπερδεμένο τρόπο διαπαιδαγώγησης από το ελληνικότατο ζεύγος Ιατρού του Νέου τους, που τον πήγαν ίνα ζητήσει το χέρι της κόρης της Φαύστας και του Γιάννη, αλλά εντωμεταξύ ένα ψάρι είχε φάει κάτω στο Κερατσίνι το καημένο, το 𝝦𝝞𝝩𝝨𝝖𝝟𝝞 (άσε μεγάλη ιστορία!) 

❗️ Στη φωτό ένας «Ωραίος ως Έλλην» μια ακριβέστατη απεικόνιση της σημερινής Ελλάδας: Rolex, κομποσκοίνι χονδρό, για χοντρές μάσες όπως τα κοψίδια προβατίνας στη σέσουλα, λαδωμένη γραβάτα και "εις υγείαν των κορόιδων" 🙃

Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ

▪️Τη δεκαετία του '70 ο Καθηγητής Ιστορίας Sean O’Connor κατηγορούσε τους υποστηρικτές του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) ότι για κάθε εγκληματική πράξη που τους καταλόγιζαν, αυτοί απαντούσαν αναφέροντας ένα ακόμη μεγαλύτερο έγκλημα των Βρετανών.

▪️Αυτή η προπαγανδιστική τεχνική -που πλέον έχει γίνει διεθνώς δημοφιλής- αναφέρεται με τον όρο "Whataboutism" που δημιουργείται από τις λέξεις "what about" (ναι, αλλά τι γίνεται σχετικά με...)

▪️Το "Whataboutism" (ή whataboutery) χρησιμοποιείται σαν μια μορφή προπαγάνδας από ανθρώπους που επιχειρούν να πλήξουν την αξιοπιστία του αντιπάλου τους, κατηγορώντας τον για υποκρισία, χωρίς όμως να απαντούν σε αυτά που τους καταλογίζουν.

▪️ Παράλληλα, αποτελεί μια μορφή «σχετικοποίησης» ενός εγκλήματος, μια τακτικής, μιας πολιτικής με το ισοπεδωτικό: «όλοι ίδιοι είναι»

▪️ Η απόπειρα συμψηφισμού ευθυνών -που ζούμε έντονα αυτό το καιρό- και η προσπάθεια να εκτραπεί η εστίαση από ένα τρέχον (φλέγον) ζήτημα με μια αντικατηγορία (accusations with accusations) θυμίζει το κλασικό, ψυχροπολεμικό ανέκδοτο με κείνον εκεί τον καημένο Σοβιετικό πολίτη να έχει στριμωχτεί στη γωνία από έναν Αμερικανό, που τον βομβάρδιζε για την αντιπαραγωγικότητα και τη διαφθορά του ολοκληρωτικού συστήματος της χώρας του, τής ΕΣΣΔ, κι ο δόλιος απαντούσε αμήχανα: «Ναι, αλλά κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους»

WINSTON CHURCHILL (θάνατος)

Το 1912, ενώ οι συνομήλικοι του ξεφάντωναν στα βρετανικά music hall, συναντάμε τον Τσώρτσιλ στο διεθνές συνέδριο ευγονικής, που πραγματοποιεί η Βρετανική Εταιρεία Ευγονικής στο Λονδίνο.

Θέμα η ανάγκη επιβολής ενός προγράμματος κοινωνικού δαρβινισμού, ώστε οι διανοητικά ασθενέστεροι να μην μολύνουν τα "ανώτερα" στρώματα της κοινωνίας!

Μάλιστα ένα χρόνο νωρίτερα ο Τσώρτσιλ είχε στείλει επιστολή στο Βρετανό πρωθυπουργό στην οποία μεταξύ των άλλων έγραφε πως: "η αναπαραγωγή αυτών των ανθρώπων ελλοχεύει τρομακτικό κίνδυνο για τη φυλή μας"!!!

Αυτό που δεν έλεγε ήταν ότι η αναπαραγωγή των ασθενέστερων μπορεί να ανατραπεί είτε με στείρωση, είτε με εξόντωση ή με συνδυασμό και των δύο προηγούμενων μεθόδων

Ας μην ξεχνάμε πως όλα αυτά συμβαίνουν δυο δεκαετίες πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία...

Αλλά ούτε ο Τσώρτσιλ ούτε ο Χίτλερ προωθούσαν την ευγονική απλώς για την κακή τους τη καρδιά, αλλά ήταν μια απαίτηση του οικονομικού συστήματος. 

Όπως αναφέρει ο καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας και συγγραφέας Γιώργος Μαργαρίτης, η ευγονική ξεκίνησε στη Σουηδία, τη δεκαετία του '30, με βάση την οικονομική κατάσταση των νοσοκομείων, αφού η νοσηλεία μακροκροχρόνια πασχόντων "κοστίζει" υπερβολικά στα συστήματα υγείας (κάτι μου θυμίζει!!!)

Και από αυτή την πρώτη κουβέντα κοινωνίες ολόκληρες τους αφήνουν στη τύχη τους ή παρεμβαίνουν στην εξόντωσή τους...

Σαν σήμερα το 1965 πεθαίνει ο "πατέρας της νίκης", που όλως τυχαίως είχε τις ίδιες απόψεις με τον ηττημένο! (και όχι μόνο σε θέματα ευγονικής)

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

Τι θα ήταν ένα HSR (high-speed rail) χωρίς το ράγιο!

Τι θα ήταν το ράγιο, δίχως την τραβέρσα!

Τι θα ήταν η τραβέρσα, άνευ μπαλάστρου...

Και τι θα ήταν όλα αυτά, αν έλειπε ένα τόσο δα, ευτελές στριφώνι 😏

ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ...

«Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» είναι μια φράση που τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία την ακούμε και τη λέμε συχνά, αφού τα εισοδήματα μειώνονται, αλλά όχι κι οι τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών.

🔹 Η φράση χρεώνεται στον Μένιππο, τον κυνικό φιλόσοφο, που ξεκαθαρίζει στον Χάροντα αφού ο θλιβερός περαματάρης τον έχει περάσει στην αντίπερα όχθη του Αχέροντα, πως δεν έχει το απαραίτητο νόμισμα για να τον πληρώσει. Τη φανταστική συνομιλία Μένιππου-Χάροντα μας παραδίδει τον 2⁰ μ.Χ. αι. ο εξελληνισμένος Σύρος συγγραφέας Λουκιανός, στους περίφημους «Νεκρικούς Διαλόγους» του.

Στην αρχαιότητα, κοινή είναι η πίστη, ότι ο ψυχοπομπός Ερμής παραδίδει τις ψυχές στον Χάροντα και εκείνος τις περνά στην άλλη όχθη του Αχέροντα, όπου και η είσοδος του Άδη. Για τις υπηρεσίες του Χάροντα οι συγγενείς τοποθετούν ως αμοιβή (ναύλα) ένα νόμισμα, συνήθως έναν οβολό, στο στόμα του νεκρού.

❗️ Ιδού η συνομιλία, όταν ο Χάρων διαπιστώνει πως ο Μένιππος δεν έχει φέρει χρήματα μαζί του...

𝝬𝝖𝝦𝝮𝝢: ἀπόδος, ὦ κατάρατε, τὰ πορθμεῖα (Παλιοτόμαρο, πλήρωσέ μου τα ναύλα σου)

𝝡𝝚𝝢𝝞𝝥𝝥𝝤𝝨: βόα, εἰ τοῦτό σοι, ὦ Χάρων, ἥδιον (Φώναζε όσο θέλεις Χάροντα, αν σ'αρέσει)

𝝬𝝖𝝦𝝮𝝢: ἀπόδος, φημί, ἀνθ' ὧν σε διεπορθμευσάμην (Πλήρωσε, σου λέω, που σε πέρασα από τη λίμνη)

𝝡𝝚𝝢𝝞𝝥𝝥𝝤𝝨: οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος... (αμετάφραστο!)

❗️ Ο διάλογος γίνεται απολαυστικότερος, καθώς εμπλέκεται κι ο Ερμής…

𝝬𝝖𝝦𝝮𝝢: Μα τον Πλούτωνα, θα σε πνίξω, κάθαρμα, αν δεν πληρώσεις!

𝝡𝝚𝝢𝝞𝝥𝝥𝝤𝝨: Να σε πληρώσει για λογαριασμό μου ο Ερμής! Αυτός με παράδωσε σε σένα.

𝝚𝝦𝝡𝝜𝝨: Ο Δίας να με φυλάει αν πρόκειται να πληρώνω και για τους νεκρούς

𝝬𝝖𝝦𝝮𝝢: Εσύ μόνο λοιπόν θα καυχιέσαι πως πέρασες τζάμπα;

𝝡𝝚𝝢𝝞𝝥𝝥𝝤𝝨: Καθόλου τζάμπα, φίλε μου. Και νερό από τη βάρκα έβγαλα, και κουπί τράβηξα και, στο κάτω κάτω, ήμουν ο μόνος από τους επιβάτες που δεν έκλαιγα!

✅ Έχει και συνέχεια και γι’αυτό έφτιαξα ένα pdf-ακι με όλη τη στιχομυθία, της καυστικότατης κριτικής στην ανθρώπινη ματαιοδοξία!

⚜️ Το εντυπωσιακότερο έκθεμα, στο Μουσείο Αγίου Νικολάου στο Λασίθι, είναι το κρανίο ενός νεαρού αθλητή, που βρέθηκε το 1971 στο ρωμαϊκό νεκροταφείο στην περιοχή «Ποταμός» όπου υπήρχε η αρχαία πόλη Καμάρα, το επίνειο της δωρικής πόλης Λατώ (δωρ. η Λητώ, κόρη του Τιτάνα και μάνα του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Πατέρας των παιδιών φυσικά ποιός άλλος! Ο γνωστός παγγενέτης 🤭) στον κόλπο της Μιραμπέλλου. Το κρανίο που χρονολογείται στον 1⁰ μ.Χ. αιώνα, στεφανώνεται με χρυσό διάδημα φύλλων ελιάς, ενώ στο στόμα του υπήρχε ένα ασημένιο νόμισμα, εποχής του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Τιβέριου (14 - 37 μ.Χ.) από την πόλη Πολυρρήνια της Δυτικής Κρήτης (σημ. Καστέλι Κισσάμου) που ήταν η αμοιβή του Χάροντα, για να τον οδηγήσει στον Κάτω Κόσμο, διαμέσου της Αχερουσίας λίμνης. 

ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΑΠ' ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΕΤΑΙ...

«Όσο συνέχιζαν να εργάζονται και να αναπαράγονται, οι άλλες δραστηριότητες τους δεν είχαν σημασία. Αφημένοι στον εαυτό τους, σαν τα βοοειδή που ελευθερώθηκαν στις πεδιάδες της Αργεντινής, είχαν επιστρέψει σε έναν τρόπο ζωής που τους φαινόταν φυσικός, ένα είδος προγονικού μοτίβου. Η βαριά σωματική εργασία, η φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών, οι μικροκαβγάδες με τους γείτονες, οι ταινίες, το ποδόσφαιρο, η μπύρα και κυρίως ο τζόγος γέμισαν τον ορίζοντα του μυαλού τους. Δεν ήταν δύσκολο να τους κρατήσεις υπό έλεγχο» ~ 𝖦𝖾𝗈𝗋𝗀𝖾 𝗢𝗥𝗪𝗘𝗟𝗟, 1984

Η φωτογραφία με τίτλο "𝗠𝗼𝗻𝘁𝗲𝗷𝘂𝗿𝗿𝗮" είναι του Καταλανού αυτοδίδακτου φωτογράφου 𝖥𝗋𝖺𝗇𝖼𝗂𝗌𝖼𝗈 𝗢𝗻𝘁𝗮𝗻̃𝗼́𝗻 (Βαρκελώνη, 1930 - Μαδρίτη, 2008) και ανήκει στο μουσείο της Μαδρίτης Reina Sofia (η δική μας 🤭). 

Είναι τραβηγμένη το 1958 στην οροσειρά Montejurra (Jurramendi στα βασκικά) στην περιοχή της Ναβάρας (στα σύνορα με την Γαλλία) όπου κάθε χρόνο συγκεντρώνονται οι Καρλιστές σε ανάμνηση της Μάχης της Μοντεζούρα, το 1873, κατά τη διάρκεια του Γ' Πολέμου των Καρλιστών. 

𝗟𝗼𝘀 𝗖𝗮𝗿𝗹𝗶𝘀𝘁𝗮𝘀 ήταν (και είναι 😉) ένα αντεπαναστατικό, συντηριτικό, μοναρχικό κίνημα (από τον διεκδικητή του ισπανικού θρόνου 𝖣𝗈𝗇 𝗖𝗔𝗥𝗟𝗢𝗦 𝖬𝖺𝗋𝗂̄𝖺 𝖨𝗌𝗂𝖽𝗋𝗈 𝖡𝖾𝗇𝗂𝗍𝗈, 1788 - 1855) που επιδιώκει τη συμμετοχή των επιγόνων του 𝗖𝗔𝗥𝗟𝗢𝗦 𝗩, στην εναλλαγή του Οίκου των Βουρβόνων, που βασιλεύει μέχρι σήμερα. Στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1936 - 1939) οι Καρλιστές είχαν προσχωρήσει στη συμμαχία των Εθνικιστών και υποστήριζαν τον 𝖥𝗋𝖺𝗇𝖼𝗂𝗌𝖼𝗈 𝗙𝗥𝗔𝗡𝗖𝗢 𝖡𝖺𝗁𝖺𝗆𝗈𝗇𝖽𝖾.

ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ (έκπτωτοι ή μη)

Επειδή βρισκόμαστε στον αστερισμό ενός έκπτωτου άνακτα, που κάποια στιγμή βασίλεψε, με τη βοήθεια της μητρός του για τρία μόλις χρόνια, ας θυμηθούμε μερικούς πιο διάσημους 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝙𝝚𝝨 (κάποιοι μας αρέσουν κιόλας!) 

⚜️ Οι 4️⃣ 𝝦𝝜𝝘𝝖𝝙𝝚𝝨 της αποκρυφιστικής τράπουλας, μαζί με τις 𝝦𝝜𝝘𝝞𝝨𝝨𝝚𝝨 τους και τους υπηρέτες τους (Βαλέδες)

⚜️ Οι 𝗤𝗨𝗘𝗘𝗡

⚜️ «Ζει ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 Αλέξανδρος!»

⚜️ Ο 𝗘𝗟𝗩𝗜𝗦

⚜️ «... ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝚𝝪𝝨 των ουρανών κι ο ποιητής των όλων»

⚜️ Η 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝨𝝨𝝖 Κλεοπάτρα της Αιγύπτου

⚜️ Ο 𝗣𝗘𝗟𝗘

⚜️ Ο "𝗥𝗢𝗜" από το ζατρίκιον που παγιδεύεται μόνο με ματ κι έχει μια "𝗥𝗘𝗜𝗡𝗔" να "κουνιέται" προς πάσα κατεύθυνση

⚜️ Ο 𝗣𝗥𝗜𝗡𝗖𝗘

⚜️ Ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 των Ρομά

⚜️ Ο μαρμαρωμένος... 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨

⚜️ «Η 𝝥𝝦𝝞𝝘𝝟𝝜𝝥𝝚𝝨𝝨𝝖» του Μάλαμα

⚜️ Ο Ναβουχοδονόσορας, ο Βαβυλώνιος 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 με τη Βαβέλ του

⚜️ Η 𝝩𝝨𝝖𝝦𝝞𝝢𝝖 Αικατερίνη η Μεγάλη με το γνωστό παρ-άλογο βίτσιο της

⚜️ Ο Αχιλλέας, ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 των Μυρμιδόνων (Ιλιάδα)

⚜️ «Θα σε κάνω 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝨𝝨𝝖» έταζε ο Βέγγος στη Νίκη Λινάρδου

⚜️ Ο 𝝨𝝖𝝬𝝜𝝨 της Περσίας έφυγε και άφησε πίσω του τους αγιατολάχηδες

⚜️ Η Ρόζα που τραγούδαγε: «Σαν μαστουρωθείς γίνεσαι ευθύς, 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨, δικτάτορας, θεός και κοσμοκράτορας» (μόνο ο Παπαδόπουλος το πέτυχε αυτό) 

⚜️ Ο Pablo Escobar: 𝗞𝗜𝗡𝗚 of Cocaine

⚜️ "I'm 𝗞𝗜𝗡𝗚 of the World" ούρλιαζε ο Leonardo DiCaprio στη μούρη του Τιτανικού

⚜️ The Three 𝗞𝗜𝗡𝗚𝗦 of Blues: O Albert, o Freddie και πάνω απ' όλους ο 𝗕.𝗕.

⚜️ The Lion 𝗞𝗜𝗡𝗚

⚜️ Ο σαιξπηρικός 𝗞𝗜𝗡𝗚 Richard III που αντάλλασσε εναγωνίως το βασίλειό του για ένα άλογο!

⚜️ Esma Redžepova, η «𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝨𝝨𝝖 της τσιγγάνικης μουσικής» 

⚜️ Ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 της Ιθάκης που μάλλον όταν επέστρεψε δεν ματοκύλισε έτσι απλά το παλάτι γιατί η Πηνελόπη έραβε και ξήλωνε ένα πανί... κάτι άλλο θα είδε ο δόλιος!!! (Οδύσσεια)

⚜️ LeBron James, aka 𝗞𝗜𝗡𝗚 James

⚜️ Τα ρούχα του 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖 που ήταν γυμνός

⚜️ Rafa Nadal: The 𝗞𝗜𝗡𝗚 of Clay (τα σπάει στα χωμάτινα)

⚜️ 𝗞𝗜𝗡𝗚 𝗞𝗢𝗡𝗚 (1933)

⚜️ Εκείνος κεί ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 που έχασε το βασίλειο για ένα καρφί, αφού... Για ένα καρφί χάθηκε το πέταλο/Για ένα πέταλο χάθηκε το άλογο/Για ένα άλογο χάθηκε ο καβαλάρης/Για έναν καβαλάρη χάθηκε η μάχη/Για μια μάχη χάθηκε το βασίλειο!

⚜️ «Ο 𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 της Σκόνης» με το Ξύλινο Σπαθί...

⚜️ "The Burger 𝗞𝗜𝗡𝗚"

⚜️ "The 𝗞𝗜𝗡𝗚 of Comedy" (ελλ. «𝗕𝝖𝝨𝝞𝝠𝝞𝝖𝝨 για μια Νύχτα», 1982) του Martin Scorsese με τους Robert De Niro & Jerry Lewis

⚜️ Tarzan: 𝗞𝗜𝗡𝗚 of the Jungle... ων ουκ έστιν αριθμός!!! 😮😮😮

ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

𝝟𝝦𝝜𝝩𝝞𝝟𝝜 𝝙𝝞𝝖𝝠𝝚𝝟𝝩𝝤𝝨 (επηρεασμένος από τη χτεσινή «επικοινωνία» με τους Χαΐνηδες, και όχι μόνο!)

«Το θαύμα της γλώσσας είναι η προφορικότητα. Η γνήσια γλώσσα είναι ο προφορικός λόγος, όχι ο γραπτός. Είναι προνόμιο που μεγάλωσα στην Κρήτη μια διαλεκτόφωνη περιοχή, όπου υπήρχε προφορική παράδοση. Όλοι μεγαλώνουν με τα ακούσματα του Ερωτόκριτου. Η μάνα μου -που δεν τέλειωσε το δημοτικό- έφτιαχνε ωραιότατες μαντινάδες. Η κρητική διάλεκτος είχε όλα τα προσόντα για να εξελιχτεί σε κοινή νεοελληνική, καθώς έχει λεξιλογικό πλούτο, συνθετική και παραγωγική ικανότητα και εκφραστικότητα. Παρέμεινε όμως η μακροβιότερη και σημαντικότερη διάλεκτος στον ελλαδικό χώρο» λέει ο Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, Ομότιμος Καθηγητής Γλωσσολογίας του ΕΚΠΑ.

➡️ Έξω από τα όρια της Κρήτης, η διάλεκτος μιλιέται ακόμα στο χωριό Χαμιντιέ της Συρίας, καθώς και από κάποιους απογόνους των μουσουλμάνων Κρητικών, που εγκαταστάθηκαν το 1923 στα παράλια της Μικράς Ασίας. 

Ο λεξιλογικός πλούτος της μεγάλος. Πολλές κρητικές λέξεις δεν απαντούν στη κοινή νεοελληνική ή απαντούν σε άλλες σημασίες!

► Κουζουλός είναι ο παλαβός, Ζάλος είναι το βήμα (εξού και ο πεντοζάλης) Πράμα σημαίνει τίποτε («δεν κατέω πράμα») Πυρόβολος είναι ο αναπτήρας, το τσακμάκι.

► Όπως πάμπολλοι και οι αρχαϊσμοί: Αμπώθω (αρχαία: απωθώ) Ρέγομαι (ορέγομαι=μ’ αρέσει κάτι πάρα πολύ) Χοχλιός (σαλιγκάρι από την αρχαία κοχλίας)

► Διατηρεί επίσης και βυζαντινά κατάλοιπα! Λόγου χάρη: Σπολλάτη ή Σπολλάτι που σημαίνει εις πολλά έτη δηλ. χρόνια πολλά.

► Φυσικά λόγω των πολλών κατακτητών του νησιού, υπάρχουν και οι δάνειες λέξεις: Φιλιότσος είναι ο βαφτισιμιός και προέρχεται από την ιταλική figlio=γιος, Σκουλί από την μεσαιωνική που σημαίνει λυτά, απεριποίητα μαλλιά («μάζεψε μωρή τα σκουλιά σου», υποτιμητικό) Στιβάνι από την ιταλική (Ενετοί) stivale που πρόκειται για το ίδιο ακριβώς στυλ μπότας (όπως και στη γερμανική stiefel) Μπεγίρι είναι το άλογο προέρχεται από την τουρκική beyir: άλογο, υποζύγιο.

► Η κρητική διάλεκτος δεν συμπαθεί τα υποκοριστικά και γενικά τα ουδέτερα. Έτσι αντί των κοινών ουδέτερων έχουμε τους αρχαιότατους τύπους: ο πόδας, η χέρα, η κεφαλή…

➡️ Και αφού μιλάμε για τη διάλεκτο της Κρήτης, δεν μπορούμε παρά να κλείσουμε με μια μαντινάδα:

Που παντρευτεί πολλά μική, 

και γεροντάκι παίρνει, 

«φωθιά» του λέει «καίγομαι»

κι αυτός νερό τση φέρνει...

ΥΨΗΛΑ ΙΔΑΝΙΚΑ, ΕΝΑΣ ΠΙΣΤΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΟΥΛΤΣΙΝΕΑ

Πρώτη φορά διάβασα την ιστορία του Δον Κιχώτη πιτσιρικάς σε «Κλασικό Εικονογραφημένο» και δεν είχα καταλάβει το μεγαλείο της γραφής του Θερβάντες, άσε που δε μου άρεσε κιόλας 🤭 
Μια φωτεινή μέρα λοιπόν σαν και σήμερα, στις 6 Ιανουαρίου 1605, κυκλοφορεί στην Μαδρίτη ο πρώτος τόμος (ο 2ος το 1615) από εμπνευσμένο βιβλίο του Miguel de Cervantes "El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha" (Ο πολυμήχανος ευγενής Δον Κιχώτης της Μάντσα) ένα από τα ελάχιστα έργα που μπόρεσαν να αλλάξουν την εξέλιξη της μυθοπλασίας, παγκόσμια.
▪︎ Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα (1547 - 1616) που το 1571 έλαβε μέρος Ναυμαχία του Ναυπάκτου, στο βιβλίο του σταθμό της παγκόσμιας λογοτεχνίας, έχει για ήρωα του, τόν ονειροπαρμένο ιδαλγό (αριστοκράτης κατώτερης σειράς) Alonso Quixano που ζει κάπου στην La Mancha (περιοχή στην επαρχία του Αλμπαθέτε)
▪︎ Ο ξερακιανός 50χρονος αγρότης περνάει σχεδόν όλη του τη ζωή μελετώντας μυθιστορήματα με ιππότες και ηρωισμούς, πράγμα που του παίρνει τα μυαλά και φαντασιώνεται να επαναφέρει την ιπποσύνη και τις αξίες της, σε μια εποχή που θεωρείται ήδη παλιομοδίτικη.
▪︎ Αυτό-μετονομάζεται σε Don Quijote, φοράει μια παλιά περικεφαλαία και τα υπολείμματα μιας ξεχασμένης πανοπλίας που βρίσκει στην αποθήκη και ξεκινάει πάνω στο κοκαλιάρικο άλογο του "Rocinante" (σημαίνει το εξουθενωμένο γέρικο άλογο) να γίνει ένας περιπλανώμενος ιππότης, που θα αποδίδει δικαιοσύνη, θα ελευθερώνει τους σκλάβους και θα συντρέχει τους φτωχούς. 
▪︎ Στα ταξίδια του -που δεν είναι δα και πολύ μακριά από το χωριό του- τον συνοδεύει ο πιστός «ιπποκόμος» του, ένας φτωχός αγρότης απ' το χωριό, ο Sancho Panza.
▪︎ Επειδή τα κατορθώματα ενός ανδρός δεν έχουν γούστο αν δεν υπάρχει στη ζωή του και μια αρχοντοπούλα να της χαρίζει τα δώρα από τις επιτυχίες του, φτιάχνει τη δική του «αρχόντισσα» στο πρόσωπο της χωριατοπούλας Aldonza Lorenzo, μια εργάτρια σε σφαγείο (φημισμένο το χέρι της στο αλάτισμα των γουρουνιών) και την βαπτίζει Dulcinea del Toboso, η οποία φυσικά δεν γνωρίζει τίποτα για τον έρωτα του 🤫

❗ Τα σκίτσα είναι του Βαγγέλη Παυλίδη, από την εικονογράφηση του βιβλίου «Ζήσε όπως ο Δον Κιχώτης» που έγραψε το 2017, ο Μάνος Κοντολέων, μια ευχάριστη διασκευή του έργου του Θερβάντες!

Άχθος Αρούρης ή «ἄχθος ἀρούρης»

«Πρότημῶμαι να πολῶμε τάς κουλούρεις... παρά νά ἥμεθα ἄχθος ἀρούροις» απαντάει «῎Ενα διστιχισμένο πεδί» όταν «῎Ενας κονψός κήριος του Ύπουργίου πού τά νομίζη ὅλα δι΄ἔφκολα, κέ μαλόνων τό πεδί» στην ανορθόγραφη (πάντα) στιχομυθία του 𝝡𝝥𝝤𝝨𝝩.

Με την σύντομη φράση «ἄχθος ἀρούρης» χαρακτηρίζεται ο τεμπέλης, ο άχρηστος, αυτός που δεν προφέρει κάτι ωφέλιμο στην κοινωνία και καταλήγει βάρος της γης.
• 𝝖𝝬𝝝𝝤𝝨 είναι το βάρος, φορτίο, εξού και «Σεισάχθεια» η κορυφαία νομοθετική ρύθμιση του Σόλωνα που απέσειε τα βάρη, τα χρέη των Αθηναίων πολιτών, ή αυτός που τα φέρει: ο αχθοφόρος!
• 𝝖𝝦𝝤𝝪𝝦𝝖 (εκ του ρημ. ἀρόω>οργώνω) είναι η καλλιεργήσιμη γη (αρόσιμη) ο αγρός, εξού αρουραίος>το ποντίκι των αγρών.

➡️ Η έκφραση, αυτούσια, κρατάει απ' τον Όμηρο και αναφέρεται στον διάλογο που έχει η Θέτις με τον γιό της Αχιλλέα, τον απόλυτο ήρωα της τρωικής εκστρατείας, που θρηνεί το θάνατο του ακριβαγάπητου Πάτροκλου, ο οποίος έπεσε στη μάχη περιβαλλόμενος τη δική του πανοπλία, ενθαρρύνοντας τον να αφήσει το γινάτι του (οικεία βουλήσει, σε αντίποινα προς τον αλαζόνα Αγαμέμνονα, που του στέρησε την όμορφη Βρισηίδα) να φορέσει την ολοκαίνουργια του πανοπλία που σφυρηλάτησε ο Ήφαιστος και να σπεύσει να πάρει εκδίκηση για τον αγαπημένο του.
❗️ Λέει (Ιλιάδα, Σ, 104) μεταξύ άλλων, ο Αχιλλέας στη μητέρα του: «ἀλλ' ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης» δηλ. «μον' φόρτωμα της γης ανώφελο πλάι στα καράβια οκνεύω» όπως μεταφράζουν οι Κακριδής & Καζαντζάκης.

➡️ Πάντως μπορεί να μην ήταν και τόσο άσχετος εκείνος ο μαθητής που όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει αυτή την σύντομη φράση του Ομήρου, απάντησε: «Δεν έχω διαβάσει ποιήματα του» εννοώντας όμως όχι τον "τυφλό ποιητή", αλλά τον μεταγενέστερο Νίκο Σαραντάκο (παππούς του σημερινού ένθερμου γλωσσαμύντορα της ελληνικής) ο οποίος εκτός του ταλέντου, διέθετε πολλή δόση αυτοσαρκασμού και λεπτής ειρωνείας και ευφυέστατα δανείστηκε για ψευδώνυμο τη φράση του Αχιλλέως, αφού στα νεοελληνικά, όντως, θυμίζει ανδρικό ονοματεπώνυμο 🤗

ΜΠΟΣΤ

«Ἀνάθεμα τά γράματα, χριστέ κὲ πού τά ῆβρε»

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ