ΚΑΡΑΒΕΛΛΑ

«Κι εγώ που περίμενα να έρθουν οι δικοί μας για να μας σώσουν. Οι δικοί μας όμως είμαστε εμείς...» είναι τελευταία ατάκα του Χριστόφορου Κολόμβου, στο θεατρικό του Dario Fo "Isabella, tre caravelle e un cacciaballe"

𝝨την εξαιρετική commedia teatrale, που έγραψε στα 1963 ο μεγάλος Ιταλός δραματουργός (Nobel Prize, 1997) αφηγείται με τον δικό του ανατρεπτικό τρόπο, πως ο Γενοβέζος Cristóbal Colón προσπαθεί με ίντριγκες και απάτες να πείσει τη βασίλισσα της Καστίλης, Ισαβέλλα Α΄ να χρηματοδοτήσει την αποστολή του προκειμένου να ανακαλύψει ένα συντομότερο δρομολόγιο για τις Ινδίες!

𝝟𝝖𝝦𝝖𝗕𝝚𝝠𝝖 είναι παλιό ιστιοφόρο πλοίο, αρχικά ακτοπλοϊκό, που αργότερα -τον 13ο αιώνα- εξελίσσεται σε εξερευνητικό.

𝝮ς λέξη, ταξιδεύει από την ελληνική στην λατινική γλώσσα και από εκεί στις ευρωπαϊκές. 

𝝖φετηρία της, η ελληνική 𝝟άραβος (με ευθεία παραπομπή στην αρματωσιά και την ευελιξία της καραβίδας). 

𝝟ατά την βυζαντινή εποχή ο 𝝟άραβος είναι είδος ελαφρού και ταχύπλοου πλοίου. 

𝝨τα λατινικά γίνεται 𝗖arabus, που επίσης σημαίνει ελαφρύ σκαρί, κατασκευασμένο από καλάμια και σκεπασμένο με δέρματα.

𝝖πό τους Λατίνους, σκάφος και λέξη, παραλαμβάνουν οι Πορτογάλοι αρχικά ως 𝗖arovo και εν συνεχεία... 𝗖aravella (με 2 𝗟) 

𝝜 λέξη τελικά θα κυριαρχήσει στη ναυτική ορολογία και θα σημαίνει σε όλες τις γλώσσες (με παραλλαγές στη προφορά) το συγκεκριμένο ιστιοφόρο με τα τρία κατάρτια και τα σχετικά λίγα πανιά, τα οποία χειριζόταν ολιγομελές πλήρωμα. 

𝝡ε τρεις 𝝟αραβέλες -Niña, Pinta & Santa María- αποπλέει ο Χριστόφορος Κολόμβος, το 1492, από το Palos de la Frontera προς δυσμάς, διασχίζοντας τον Ατλαντικό προς αναζήτηση των Ινδιών και των Ινδών, αλλά αντί γι' αυτούς θα ανακαλύψει το Νέο Κόσμο και τους Ινδιάνους, που από τότε χάνουν τον ύπνο τους... και όχι μόνο!!!