Στην εισαγωγή της Α' τραγωδίας «Αγαμέμνων» απ' την τριλογία του Αισχύλου «Ορέστεια», ο Φύλακας βλέποντας τις φρυκτωρίες ότι επιστρέφει νικητής ο κύρης του, αναγγέλλει χαρούμενος το γεγονός στην Κλυταιμνήστρα και κλείνει τον μονόλογο του: «... τὰ δ' ἄλλα σιγῶ, βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν... » (όσο για τ' άλλα τσιμουδιά, μεγάλο βόδι μου πατάει τη γλώσσα) αφού γνωρίζει καλά τα καθέκαστα στον Οίκο των Ατρειδών, με τον Αίγισθο να έχει πάρει τη θέση του στο θρόνο και στο κρεββάτι του.
➨ Αργότερα η παροιμιώδης αυτή έκφραση θα χρησιμοποιηθεί για όσους ενεργώντας ιδιοτελώς και επί χρήμασι, αναλαμβάνουν να κρατήσουν στην αφάνεια ένα συγκεκριμένο γεγονός.
• Να κάνουν δηλ. αυτό που σήμερα επιτελεί -με στοχοπροσήλωση- το σύγχρονο σύστημα των ΜΜΕ, είτε καλύπτοντας με σιωπή ένα γεγονός, ωσάν να μην έχει συμβεί ποτέ, εξαφανίζοντας το απ' το προσκήνιο της καθημερινής ζωής, είτε "αντικαθιστώντας" το με ένα πλέγμα εικόνων, λέξεων, προσομοιώσεων και ομοιωμάτων.
• Και «το βόδι που τους πατάει τη γλώσσα» που χρησιμοποιείται πλέον για τους αργυρώνητους λειτουργούς της ενημέρωσης, που δεν τα μολογάνε όλα ή τα λένε όπως τα θέλουν, είναι ο "βοῦς" η πρώτη μονάδα συναλλαγής του ανταλλακτικού εμπορίου (clearing) στην αρχαιότητα. Ο γεωργός, αφού κρατούσε όση απ' την παραγωγή χρειάζονταν για την οικογένεια του, την υπόλοιπη την αντάλλασσε με ζώα.
• Ο Όμηρος αναφέρει ότι στον Τρωικό Πόλεμο τα χρυσά όπλα του Γλαύκου (εγγονός του Βελλεροφόντη) είχαν αξία εκατό βοδιών, ενώ ο Ησίοδος χρησιμοποιεί τις λέξεις: Πολυβούτης=ο έχων πολλά βόδια (ο πλούσιος) και Αβούτης=αυτός που δεν έχει βόδια (ο φτωχός).
✔ Ο πλούτος ενός ανθρώπου υπολογίζονταν με τον αριθμό των βοσκημάτων του, δηλ. τον αριθμό των κεφαλιών που κατέχει.
• Εξού και ο σύγχρονος όρος Καπιταλισμός, από το λατινικό Capital (περιουσία, κεφάλαιο) που προέρχεται από την επίσης λατινική λέξη capita=κεφάλι!!!
