Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

GIRLS NOT BRIDES

Σύμφωνα με στοιχεία του 𝐎𝐇𝐄, 12 εκατομμύρια, περίπου, κορίτσια σε ολόκληρο τον κόσμο παντρεύονται, αναγκαστικά, κάθε χρόνο πριν φτάσουν τα 18. Στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης του Οργανισμού, έχει μπει ως στόχος μέχρι το 2030 να έχουν τερματιστεί οι παιδικοί γάμοι. Η πρόοδος αυτών των προγραμμάτων είναι πλέον αργή, καθώς έχουν επηρεαστεί άσχημα από την πανδημία του κορωνοϊού, αφού τα κλειστά σχολεία και οι οικονομικές πιέσεις επηρεάζουν τις οικογένειες των κοριτσιών. Ωστόσο, ορισμένα κορίτσια και γυναίκες, σε συνεργασία με τη 𝐌𝐊𝐎 "𝐆𝐢𝐫𝐥𝐬 𝐍𝐨𝐭 𝐁𝐫𝐢𝐝𝐞𝐬" με έδρα το Λονδίνο, ένα διεθνές δίκτυο περισσότερων από 1.400 οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που εργάζονται με κατεύθυνση τον τερματισμό του παιδικού γάμου, και να επιτρέπουν στα κορίτσια να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους και κάνουν εκστρατεία για αλλαγή του τρόπου ζωής τους.

𝐑𝐔𝐁𝐘, 𝐍𝐄𝐏𝐀𝐋, 16 𝐲𝐨

Στο Νεπάλ, περίπου το 40% των κοριτσιών παντρεύονται πριν γίνουν 18 ετών και οι περισσότεροι γάμοι διοργανώνονται από μέλη της οικογένειας. Όταν η 𝐑𝐮𝐛𝐲 ήταν 15 ετών, ένας άντρας ζήτησε από τους γονείς της να παντρευτεί την κόρη τους. Η 𝐑𝐮𝐛𝐲 όμως γνώριζε ότι τα κορίτσια στο Νεπάλ δεν μπορούν να παντρευτούν νόμιμα προτού φτάσουν τα 20 τους χρόνια. Με την υποστήριξη της 𝐉𝐖𝐀𝐒 (𝐽𝑎𝑛𝑎𝑘𝑖 𝑊𝑜𝑚𝑒𝑛 𝐴𝑤𝑎𝑟𝑒𝑛𝑒𝑠𝑠 𝑆𝑜𝑐𝑖𝑒𝑡𝑦), μια κοινότητα που μαθαίνει στα κορίτσια τα δικαιώματα τους, η οποία ανήκει στη δικαιοδοσία της "𝐆𝐢𝐫𝐥𝐬 𝐍𝐨𝐭 𝐁𝐫𝐢𝐝𝐞𝐬" και εδρεύει στην πόλη 𝐃𝐡𝐚𝐧𝐮𝐬𝐡𝐚, 20 𝐤𝐦 νότια της πρωτεύουσας Κατμαντού, μπόρεσε να πείσει τους γονείς της να μην δεχτούν την πρόταση.

🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟  🠟 🠟


"Διατί ἡ μηλιὰ δὲν ἔγινε μηλέα"

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ, Part II



«Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου» γράφει ο Ελύτης στο "Άξιον Εστί" και συνεχίζει «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» αλλά οποία ελληνική των «Χίων, Κρητῶν, Ἀλβανῶν, Βυζαντίων, Ἀνατολιτῶν, Ἑπτανησίων, λοιπῶν, ὡς ἐκ τῆς διαφθορᾶς, εἰς ἣν ὑπέπεσεν...» όπως έγραφε ο Δημήτριος Κ. Χ. Βυζάντιος στη θρυλική του "Βαβυλωνία"

Ο ιδιοφυής, πρωτοπόρος και ανήσυχος Γεώργιος Βιζυηνός αναπτύσσει την μυθοπλασία του επηρεασμένος φανερά από το αιώνιο "γλωσσικό ζήτημα" (άλλος ένας πολωτικός διχασμός των ιθαγενών) τη διγλωσσία που αναδύονταν, με ένταση, κατά καιρούς. Αν και δηλωμένος δημοτικιστής, θερμός υπέρμαχος της "μαλλιαρής" ουσιαστικά ήταν ένας επαμφοτερίζων λογοτέχνης γράφοντας στην καθαρεύουσα (έως αρχαΐζουσα). Κάτι που το έχουμε πάθει όλοι εμείς οι παλαιότεροι, που μαθαίναμε άλλη γλώσσα στα σχολεία απ' αυτή που μιλούσαμε στο σπίτι μας.

Στο μικρό, χαριτωμένο αφήγημα του με τίτλο "Διατί ἡ μηλιὰ δὲν ἔγινε μηλέα" ο Βιζυηνός περιγράφει εύθυμα την ιστορία του Γιώργη κι ενός νέου διδασκάλου που εμφανίζεται «... φραγκοφορεμένος ἐκεῖνος κύριος εἰς τὸ χωρίον μας...» ο οποίος «... ἤρχισε νὰ μᾶς διορθώνῃ τὰ ὀνόματά μας»

  • Πῶς σὲ λέγουν ἐσένa;
  • Θεόδωρο Μπεράτογλου
  • Ὄχι, βρὲ χαϊβάνι! Θουκυδίδη σὲ λέγουν. Θουκυδίδη Μπεράτογλου. Ἐσένα, πῶς σὲ λέν;
  • Δημήτρη Ντεμιρτζόγλου
  • Ὄχι, βρὲ χαϊβάνι! Δημοσθένη Ντεμιρτζόγλου

Καὶ οὕτω καθ' ἑξῆς ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ μετέβαλεν, ὁ ἀθεόφοβος, ὅλα τὰ βαπτιστικά μας ὀνόματα, ἀρσενικὰ καὶ θηλυκά...»

[...] Μια μέρα λοιπόν που ξεβοτάνιζαν «τὸν κῆπο τῆς μητροπόλεως» ο Γιωργής, που ο διδάσκαλος «ἔπεισε τὸν κόσμον ὅτι ἐγὼ δὲν εἶμαι τοῦ Γεωργῆ τοῦ χωρίου μου, ἀλλὰ ὁ Γοργίας...» τον ρωτάει: 

  • Τί πρᾶγμα ἔν' αὐτὸ τὸ δένδρον, δάσκαλε, τὸν ἠρώτησα, δείξας πρὸς αὐτὸν διὰ τοῦ δακτύλου.
  • Μηλέα, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.
  • Ὄχι! ἀπήντησα ἐγώ, δὲν τὸ ξέρεις! Αὐτό 'ν' μηλιά!
  • Ἦτο ἡ κακὴ ὥρα ποὺ τὸ εἶπα, διότι ἀπὸ τότε ἤρχισαν τὰ βάσανά μου μὲ αὐτὸν τὸν διδάσκαλον...

ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΜΑΣ

Ο σημαντικός Έλληνας λογοτέχνης Γεώργιος Σύρμας, που όλοι τον μάθαμε ως Γεώργιο Βιζυηνό (από την Βιζύη της Ανατολικής Θράκης, 1849-1896) θέλοντας να αποδείξει ότι δεν είναι καθόλου εύκολο (για όλους μας) να εκφράζουμε απόψεις, χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς το πρόβλημα, κλείνει το αριστούργημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το διήγημα του "Το αμάρτημα της Μητρός μου" που έγραψε στα 1883:

{...} «Οὕτω λοιπόν ώδήγησα μετ' ὀλίγον τήν μητέρα μου είς τό Πατριαρχείον διά νά ἐξομολογηθεί είς τήν Παναγιότητά του.

Ἡ ἐξομολόγησις διήρκησε πολλήν ὥραν καί ἐκ τῶν νευμάτων και ἐκ τῶν ρημάτων τοῦ Πατριάρχου ἐννόησα, ὅτι ἐχρειάσθη νά διαθέση ὅλην του τήν δύναμιν τῆς ἀπλής και εύλήπτου ρητορικής του, ὅπως ἐπιφέρει τό ποθητόν ἀποτέλεσμα.

Ἡ χαρά μου ἧτον ἀπερίγραπτος. Ἡ μήτηρ μου ἀπεχαιρέτησε τόν γεραρόν Ποιμενάρχην μετ' εἰλικρινούς εὐγνωμοσύνης καί ἐξῆλθε τῶν Πατριαρχείων τόσον εὐχαριστημένη, τόσον ἐλαφρά, ὡς ἐάν ἤρθη ἀπό τῆς καρδίας αὐτῆς μία μεγάλη μυλόπετρα.

Ὅταν ἐφθάσαμεν είς τό κατάλυμά της, ἐξήγαγεν ἐκ τοῦ κόλπου της ἕνα σταυρόν, δώρο τῆς Παναγιότητός του, τόν ἐφίλησε και ἦρχησε νά τόν περιεργάζεται, βυθισμένη ὀλίγον κατ΄ ὀλίγον είς σκέψεις:

- Καλός ἄνθρωπος, τή εἶπον, αὐτός ὁ Πατριάρχης. Ὁρίστε; Τώρα πιά πιστεύω, ὅτι ἦλθεν ἡ καρδιά σου στόν τόπον της.

Ἡ μήτηρ μου δεν άπεκρίθη.

- Δέν λέγεις τίποτε, μητέρα; τήν ρώτησα μετά τινος δισταγμού.

- Τί νά σέ 'πῶ, παιδί μου! Ὁ Πατριάρχης εἶναι σοφός καί ἅγιος ἄνθρωπος. Γνωρίζει ὅλαις ταῖς βουλαῖς καί τά θελήματα τοῦ Θεοῦ, καί συγχωρνᾶ ταῖς ἀμαρτίαις ὅλου τοῦ κόσμου. Μά, τί νά σέ 'πῶ! Εἶναι καλόγερος. Δέν ἔκαμε παιδιά, γιά νά 'μπορῇ να γνωρίσῃ, τί πρᾶγμα εἶναι τό νά σκοτώσῃ κανείς τό ἴδιο τό παιδί του!

Οί όφθαλμοί της έπληρώθησαν δακρύων καί έγώ έσιώπησα.

*******************************************

Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου (που ο Βιζυηνός γράφει άλλοτε με αρχαΐζουσα, άλλοτε με δημοτική, ενώ στους διαλόγους χρησιμοποιεί την ντοπιολαλιά της ιδιαίτερης πατρίδας του) για να καταλάβουμε το νόημα των γραφομένων του.

► Η μητέρα του Γιώργη (που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο) παραμελεί τα τρία αγόρια της και προσέχει περισσότερο την αδελφή τους την Αννιώ, η οποία όμως αρρωσταίνει και πεθαίνει. Αργότερα μεγαλώνει με υπερβολική στοργή και την παντρεύει μια ψυχοκόρη. Τα αγόρια αντιδρούν όταν η μάνα τους, υιοθετεί ένα ακόμα κοριτσάκι. Τότε αυτή τους αποκαλύπτει το μεγάλο της μυστικό. 

Είχε καταπλακώσει άθελά της στον ύπνο της το πρώτο της κοριτσάκι...

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Εξ αφορμής, της κάλυψης από τα κανάλια της επίσκεψης του κυβερνητικού κλιμακίου στα "κανάλια" της Καρδίτσας, αλλά και των διαφορετικών εικόνων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, θυμήθηκα ένα ανέκδοτο που λέγονταν τις αρχές της δεκαετίας του '60, όταν ο "ψυχρός πόλεμος" ήταν στα ντουζένια του.

Οι επικεφαλής των πολιτικών γραφείων των ηγετών της ΕΣΣΔ και ΗΠΑ, κατάφεραν και κανόνισαν έναν αγώνα δρόμου μεταξύ των δύο ισχυρών ανδρών του Σοβιετικού Νικίτα Χρουστσόφ και του Τζον Κένεντι. Φυσικά, τον αγώνα κέρδισε χωρίς μεγάλη προσπάθεια ο πιο fit και νεότερος JFK. Την επομένη οι μεγάλες εφημερίδες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού περιέγραψαν το γεγονός, η κάθε μια με το δικό της τρόπο...

  • Η αμερικάνικη "The Washington Post" έγραψε στο πρωτοσέλιδό της: «Στον μεγάλο αγώνα δρόμου μεταξύ των αρχηγών των δύο υπερδυνάμεων, ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, ο 35ος εκλεγμένος Προέδρος των ΗΠΑ, John Fitzgerald "Jack" Kennedy, νίκησε εύκολα τον δικτάτορα του Σιδηρού Παραπετάσματος ο οποίος τερμάτισε στην τελευταία θέση»
  • Η σοβιετική "Правда" όργανο του ΚΚΣΕ έγραψε: «Στο μεγάλο αγώνα δρόμου, ο μεγάλος ηγέτης των καταπιεσμένων και των προλετάριων όλου του κόσμου, ο Γ.Γ. του ΚΚΣΕ ο Σύντροφος Никита Хрущёв τερμάτισε στην αξιοπρεπή δεύτερη θέση, ενώ ο ιμπεριαλιστής και καπιταλιστής, ο αμερικάνος προστάτης όλων των δικτατόρων παγκοσμίως, τερμάτισε προτελευταίος»

ΤΡΥΠΕΣ...

 Όσο μεγάλη τρύπα κι αν ανοίξει, πάντα θα υπάρχει κάτι γύρω της!!!



ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ...

"Equo ne credite, Teucri. 

Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes"

Αυτά τα λόγια έβαζε να λέει τον 1ο αιώνα π.Χ. ο ιερέας Λαοκόων (ένας κομπάρσος της Ιλιάδας, σ' ένα μικρό ρόλο) ο Ρωμαίος ποιητής Publius Vergilius Maro (70 π.Χ.-19 π.Χ.) ο γνωστός μας Βιργίλιος, στην ξεπατικωτούρα έπος του, τήν "Αινειάδα" (λατ. Aenais)

Σήμερα, ποιος είναι ο Λαοκόοντας, ποιοι είναι οι Τρώες, ποιοι οι Δαναοί και τα δώρα που φέρνουν, ο καθένας μας έχει τη δική του εξήγηση 🙃

  • ΜΤΦ: «Μην εμπιστεύεστε το άλογο, Τρώες. Οτιδήποτε κι αν είναι, φοβού τους Δαναούς, ακόμα κι όταν φέρνουν δώρα»
  • Το σκίτσο είναι του Παλαιστίνιου καρτουνίστα Emad Hajjaj

DAS LEBEN IST PROSTITUIERTE

Είναι γνωστό το ναζιστικό πρόγραμμα ευγονικής, με την κωδική ονομασία "𝐋𝐞𝐛𝐞𝐧𝐬𝐛𝐨𝐫𝐧" (Πηγή της ζωής) που ξεκίνησε το 1934 προκειμένου να εξασφαλιστεί η φυλετική κληρονομιά της Άριας Φυλής και η συνέχιση του Γ' Ράιχ. Ναζιστές αξιωματικοί των 𝐒𝐒, ζευγάρωναν ελεύθερα με γυναίκες με άρια χαρακτηριστικά (ξανθιές, ανοιχτό χρώμα δέρματος, γαλανά μάτια κλπ) και οι καρποί τους μεγάλωναν με τη φροντίδα του καθεστώτος σε "εργοστάσια μωρών". Το πρόγραμμα με έδρα το Μόναχο που ήταν υπό την εποπτεία του 𝐃𝐫. 𝐉𝐨𝐬𝐞𝐩𝐡 𝐆𝐨𝐞𝐛𝐛𝐞𝐥𝐬, επεκτάθηκε και σε κατακτημένες χώρες που είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά, όπως: Νορβηγία, Πολωνία,  Αυστρία, Δανία κ.α.

Για να διαφημιστεί το "𝐋𝐞𝐛𝐞𝐧𝐬𝐛𝐨𝐫𝐧" ο Υπουργός Προπαγάνδας 𝐆𝐨𝐞𝐛𝐛𝐞𝐥𝐬, σκέφτηκε να κάνει ένα διαγωνισμό του πιο όμορφου μωρού. Ειδοποίησε όλα τα φωτογραφεία να στείλουν τα μωρά που είχαν φωτογραφήσει, προκειμένου να επιλεχτεί το απόλυτο δείγμα της Άριας Φυλής. Πράγματι, τον Ιανουάριο του 1935, στο πρωτοσέλιδο του ναζιστικού περιοδικού "𝐒𝐨𝐧𝐧𝐞 𝐢𝐧𝐬 𝐇𝐚𝐮𝐬" (Ήλιος στο σπίτι) ποζάρει ένα πολύ γλυκό κοριτσάκι, με φουσκωτά μάγουλα και μεγάλα μάτια, αντιπροσωπευτική τελειότητα της Άριας Φυλής. Τη φωτογραφία της 6 μηνών 𝐇𝐞𝐬𝐬𝐲 𝐋𝐞𝐯𝐢𝐧𝐬𝐨𝐧𝐬, που είχε τραβήξει ο διάσημος φωτογράφος του Βερολίνου 𝐇𝐚𝐧𝐬 𝐁𝐚𝐥𝐥𝐢𝐧, την επέλεξε ο ίδιος ο 𝐆𝐨𝐞𝐛𝐛𝐞𝐥𝐬!!!

Μόνο που η μικρούλα 𝐇𝐞𝐬𝐬𝐲 ήταν μια Εβραιοπούλα, κόρη των Λετονών μουσικών εμιγκρέδων 𝐉𝐚𝐜𝐨𝐧 & 𝐏𝐚𝐮𝐥𝐢𝐧𝐞 𝐋𝐞𝐯𝐢𝐧𝐬𝐨𝐧𝐬, που είχαν μετακομίσει στο Βερολίνο, από το 1928.

Η εβραϊκή καταγωγή του μωρού προτύπου της Άριας Φυλής δεν μαθεύτηκε ποτέ, ενώ όταν ο φωτογράφος 𝐇𝐚𝐧𝐬 𝐁𝐚𝐥𝐥𝐢𝐧, ρωτήθηκε από τους γονείς της μικρούλας γιατί έδωσε τη φωτογραφία της, είπε: «Για να αποδείξω την ηλιθιότητα των κρατούντων»

Η 𝐇𝐞𝐬𝐬𝐲 𝐋𝐞𝐯𝐢𝐧𝐬𝐨𝐧𝐬-𝐓𝐚𝐟𝐭, 87 𝐲𝐨 σήμερα, ζει στις ΗΠΑ όπου κατέφυγε με την οικογένεια της το 1938 (μέσω Λετονίας, Παρισιού και Κούβας) όταν ξεκίνησε το πογκρόμ κατά των Εβραίων. Το εξώφυλλο του περιοδικού "𝐒𝐨𝐧𝐧𝐞 𝐢𝐧𝐬 𝐇𝐚𝐮𝐬" με την Hessy, εκτίθεται στο Μουσείο Εβραϊκού Ολοκαυτώματος της Νέας Υόρκης.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2020

ΔΙΑΣΗΜΑ ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΑ ΛΟΓΙΑ


  • Έλα προλαβαίνουμε να περάσουµε απέναντι
  • Παράξενη γεύση έχει αυτό
  • Όχι ρε, δεν είναι πολύ κλειστή η στροφή
  • Τι είπες ότι γίνεται άμα τραβήξεις την περόνη;
  • Καλό σκυλάκι
  • Γαμώτο μου τα μπέρδεψα µε τις ασπιρίνες
  • Σίγουρα αντέχει η γέφυρα;
  • Τρέχει τίποτα, ρε μάγκα;
  • Μήπως θυμάσαι αν είπε 5 ή 50 γραμμάρια νιτρογλυκερίνη;
  • Ηρεμήστε, το τηλεφώνημα για βόμβα είναι μια συνηθισμένη φάρσα
  • Μη φοβάσαι, βρε! Να, δες εµένα!
  • Ποιο σχοινάκι ανοίγει το αλεξίπτωτο;
  • Είδες πόσο καλή ισορροπία ξέρω;
  • Θα σου πω εγώ τώρα ποιος δεν ξέρει μπάνιο
  • Ας κάτσουμε κάτω από το δέντρο, μέχρι να περάσει η μπόρα
  • Τι έχουμε να χάσουμε
  • Εδώ είμαστε ασφαλείς
  • Άντε, φεύγω, γιατί θα µε σκοτώσουν οι δικοί µου
  • Ναι αμέ τον έκλεισα το γενικό
  • Μόνο πάνω απ' το πτώμα µου...

ΕΝ ΒΥΘΩΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ



Μια καλοκαιρινή μέρα συναντιόνται η Αλήθεια και το Ψέμα και το Ψέμα λέει στην Αλήθεια: "Σήμερα είναι μια υπέροχη ημέρα". 
Η Αλήθεια, πάντα καχύποπτη με τα λεγόμενα του Ψέματος, κοιτάζει ψηλά τον ουρανό και αναστενάζει, γιατί πράγματι ήταν μια πολλή όμορφη μέρα. 
Οι δυό τους συνεχίζουν τη βόλτα τους και πιο κάτω φτάνουν σ' ένα πηγάδι και το Ψέμα της ξαναλέει: "Το νερό είναι πολύ ωραίο, ας κάνουμε μπάνιο μαζί". 
Η Αλήθεια (πάλι συγκρατημένη) δοκιμάζει το νερό και πράγματι το νερό ήταν πολύ ωραίο. 
Έτσι γδύνονται και μπαίνουν στο δροσερό φρέαρ να κάνουν μπάνιο μαζί.
Ξαφνικά το Ψέμα βγαίνει από το νερό, φοράει τα ρούχα της Αλήθειας και το σκάει. 
Η Αλήθεια έξαλλη πετάγεται γυμνή από το φρέαρ και τρέχει ξοπίσω της να πάρει τα ρούχα της. 
Ο κόσμος, βλέποντας την Αλήθεια γυμνή, αποστρέφει το βλέμμα του με περιφρόνηση και οργή. 
Η γυμνή Αλήθεια δεν πρόφτασε ποτέ το Ψέμα, κι έτσι επέστρεψε στο πηγάδι και κρύφτηκε στο πάτο ντροπιασμένη για πάντα.
Από τότε το Ψέμα ταξιδεύει σ' όλο τον κόσμο ντυμένο ως Αλήθεια, ικανοποιώντας τις ανάγκες της κοινωνίας, επειδή οι άνθρωποι σε καμιά περίπτωση δεν θα εμπιστεύονταν κάποιον γυμνό, έστω και αν είναι η Αλήθεια...

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ



Σκίτσο του καρτουνίστα και συγγραφέα Matthew "Matt" Diffee ενός "Tex Yorker" όπως αυτοαποκαλείται, αφού γεννήθηκε το 1970 στο Τέξας και τελείωσε τις σπουδές του στην Νέα Υόρκη (άσχετα αν τώρα ζει στο Λος Άντζελες)
Η δουλειά του δημοσιεύεται στο "New Yorker Magazine"

ΤΙΜΩΡΙΑ ΜΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ




Ένα από τα πιο σουρεαλιστικά έργα όλων των εποχών, είναι ο αμφιλεγόμενος πίνακας (1,96 x 1,30 m, λάδι σε καμβά) του Max Ernst, που δημιούργησε το 1926 στο Παρίσι με τίτλο « Η Παρθένος ραπίζει τον μικρό Χριστό μπροστά σε τρεις μάρτυρες: Αντρέ Μπρετόν, Πωλ Ελυάρ και τον ζωγράφο» που μοιάζει αρκετά με έργο του de Chirico και εκτίθεται στο "Museum Ludwig" στην Κολωνία.

Ο Γερμανός ζωγράφος και γλύπτης -γεννήθηκε το 1891 στο Brühl (κοντά στην Κολωνία) και πέθανε το 1976 στο Παρίσι- ήταν ένας από τους πρωτεργάτες του σουρεαλισμού και της μοντέρνας τέχνης γενικά.

NUTS *

NUTS: Πήρα απόφαση να μην εκνευριστώ ξανά... παραδίνομαι (sorry McAuliffe!) αφού οι "τύποι" είναι ανίκητοι, διαθέτουν υπεροπλία 🤓



● Όταν στις 22 Δεκεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια της μάχης των Αρδενών, Γερμανοί αγγελιαφόροι ζήτησαν από τον Στρατηγό Anthony McAuliffe, επικεφαλής της 101st Airborne Division που υποστήριζε την βαλλώνικη πόλη Bastogne, να παραδοθεί ο McAuliffe τους απάντησε μονολεκτικά: «Nuts»

● Πάντως και στη Κρήτη τα δικά τους nuts... "αραχίδες" τα λένε, τα οποία αφού σπάσουν το κέλυφος με τα δόντια τους και μουδιάσουν τα χείλια τους απ' το χοντρό αλάτι, σφίγγουν τση ρακιές τους!!!

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020

RESTART

Δευτέρα σήμερα... another restart (που είναι και της μόδας!!!) αλλά προσοχή πριν το πατήσουμε για να μην την πατήσουμε


Ο ΠΟΛΙΣΜΑΝ ΤΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Ο χωροφύλαξ της καρδιάς μας, για να μπορούμε να ανασαίνουμε...

Εντωμεταξύ δεν θυμάμαι ούτε μια κυβέρνηση -από τη μεταπολίτευση ίσα με σήμερο- που δεν έχει εξαγγείλει τον θεσμό του "αστυνόμου της γειτονιάς μας", λες και δεν μπορούν να βρουν Κλουζώ!!!



THE RETURN OF THE PINK PANTHER (Η Επιστροφή του Ροζ Πάνθηρα)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Blake Edwards
ΣΕΝΑΡΙΟ: Blake Edwards, Frank Waldman
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Blake Edwards
ΜΟΥΣΙΚΗ: Henry Mancini
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ: 21.05.1975
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 114 min
IMDb: 7,1

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
Peter Sellers: Inspector Jacques Clouseau
Christopher Plummer: Sir Charles Litton
Catherine Schell: Lady Claudine Litton
Herbert Lom: Chief Inspector Charles Dreyfus
Burt Kwouk: Cato Fong

ΠΛΟΚΗ: Στο 4ο φιλμ της "Pink Panther series" του Blake Edwards, ο Sir Charles κατηγορείται πάλι ότι είναι ο διάσημος διαρρήκτης "The Phantom" που βούτηξε το πολύτιμο διαμάντι "The Pink Panther". Ευτυχώς, όμως, γι' αυτόν την υπόθεση αναλαμβάνει ο Inspector Clouseau...

ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

Ο,ΤΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΩΡΑΙΟ


ΣΤΙΧΟΙ
Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο
Οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο

Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια      
Ο βοριάς θα στα κάνει συντρίμμια, κομμάτια

Στη ζωή ξεκινάμε με όνειρα χίλια
Τα γκρεμίζει ο πόνος, η φτώχεια κι η ζήλια
Είναι κακό στην άμμο...

Πικραμένοι κι οι δυο κλαίμε τη συμφορά μας
Τη χαμένη αγάπη, την πρώτη χαρά μας
Είναι κακό στην άμμο...

ΜΟΥΣΙΚΗ: Σπύρος Σκορδίλης 
ΣΤΙΧΟΙ: Λένα Ντάινα 
ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Σπύρος Σκορδίλης 
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Μπάμπης Τσετίνης, Πάνος Γαβαλάς

Από την ταινία "Όταν οι γυναίκες αγαπούν" (1967) της Σπηλιώτης Φιλμ με τους  Λευτέρη Βουρνά & Μπέτυ Αρβανίτη

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ



Ας κάνουμε σήμερα (μέρα πού'ναι) λίγο Πνεύμα (αστεϊσμός) για το Πνεύμα (ατμόσφαιρα, ιδέες) της εποχής, που δεν ενδιαφέρεται -και πολύ- για το Πνεύμα (νους) των ανθρώπων, καθώς αναβιώνουν Πνεύματα (φαντάσματα) του παρελθόντος, άσχετα αν βρισκόμαστε ή όχι υπό την επήρεια αλκοολούχων (οίνο-Πνευματώδη) ποτών, επικοινωνώντας εδώ και πολύ καιρό μονοτονικά, δίχως Πνεύματα (η ψιλή και η δασεία) και κοντεύουμε να παραδώσουμε το Πνεύμα μας... Πνέοντας τα λοίσθια

Κυριακή 7 Ιουνίου 2020

Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ

Το ιστορικό (χτίστηκε το 1738) ίδρυμα "Handelsbeurs Concertzaal" που βρίσκεται στην φλαμανδική πόλη Γάνδη του Βελγίου, μαζί με μουσική σχολή "De Centrale", διοργανώνει κάθε χρόνο το πενθήμερο φεστιβάλ "İstanbul Ekspres" που επικεντρώνεται στη πλούσια μουσική παράδοση της Πόλης και εν γένει της Οθωμανικής περιόδου, όπως και των ήχων της βαλκανικής.

Το 2016, ανάμεσα στους προσκεκλημένους του φεστιβάλ, ήταν και ο Ross Daly με την Κέλυ Θωμά που έπαιξαν στις 18 Νοέμβριου 2016, το ολοκληρωμένο έργο του Ross με τίτλο "The Thread of Ariadne" (Ο μίτος της Αριάδνης) ένα μουσικό διάλογο, από την τεράστια Ελληνό-Τουρκική παράδοση.


Στη σκηνή του "Handelsbeurs Concertzaal" βρέθηκαν:
Ross Daly: Κρητική λύρα και Nak Tarhu
Κέλυ Θωμά: Κρητική λύρα
Murat Aydemir: Tambur (ταμπουράς), Γερμανός με τουρκική καταγωγή, γεν. το 1971 στο Ανόβερο, απόφοιτος του τμήματος Μουσικολογίας στο İstanbul University και του Τουρκικού Κρατικού Ωδείου, με δάσκαλο τον Necip Guelses
Ταξιάρχης Γεωργούλης: Τούρκικο ούτι, γεννημένος στη Καλαμάτα το 1993, τελειοποίησε τις σπουδές του στο Μουσικό Εργαστήρι "Λαβύρινθος", καθώς και οι νεαροί Βέλγοι ταλαντούχοι μουσικοί...
Romina Lischka: Μπαρόκ βιόλα ντα γκάμπα, βιολί και ινδικό dhrupad, με "Master's diploma, με διάκριση" από το Royal Conservatory Brussels το 2008 που εμφανίζεται ως δίδυμο με τη φίλη της...
Sofie Vanden Eynde: Λαούτο και theorbo (θεόρβη, ένα τεράστιο μπάσο λαούτο) που αποφοίτησε το 2002 από το Ωδείο της Γάνδης (with honours) και
Simon Leleux: Darbuka (ή toumperleki) και κουρδικό/περσικό daf

Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

6 ΙΟΥΝΙΟΥ 1944: THE "D-DAY"

Η καλύτερη, μακράν, αναπαράσταση (συνολικής διάρκειας 25 min) της ιστορικής απόβασης από τον μάστορα της κινηματογραφίας Steven Spielberg...



SAVING PRIVATE RYAN (Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Steven Spielberg
ΣΕΝΑΡΙΟ: Robert Rodat
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ian Bryce, Gary Levinsohn, Steven Spielberg
ΜΟΥΣΙΚΗ: John Williams
ΔΙΑΝΟΜΗ: DreamWorks Pictures, Paramount Pictures
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ: 24 Ιουλίου 1998
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 169 min
ΚΟΣΤΟΣ: 70 εκατ. $
ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ: 482.3 εκατ. $!!!
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Tom Hanks, Edward Burns, Matt Damon, Tom Sizemore


ΠΕΝΤΕ ΒΡΑΒΕΙΑ OSCAR
1️⃣ Σκηνοθεσίας: Steven Spielberg
2️⃣ Κινηματογραφίας: Janusz Kaminski
3️⃣ Ήχου: Gary Rydstrom, Gary Summers, Andy Nelson
4️⃣ Επεξεργασίας εικόνων: Michael Kahn
5️⃣ Visual & Sound Effects: Gary Rydstrom, Richard Hymns

ΕΞΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ OSCAR: 1. Καλύτερης ταινίας 2. Α΄Ανδρικού ρόλου (Tom Hanks) 3. Σεναρίου 4. Μουσικής, Best Original Dramatic Score (John Williams) 5. Make-up 6. Καλλιτεχνικής διεύθυνσης, ενώ κέρδισε ακόμα δύο Χρυσές Σφαίρες (+3 υποψηφιότητες) και δύο BAFTA Awards (+7 υποψηφιότητες)

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020

... ΚΑΙ ΓΙ' ΑΛΛΟΥΣ ΟΙ ΕΞΑΡΕΣ!!!

Τώρα που και ο "μάτσο" Μάκης ("ήρεμα το λέω") τάχτηκε αναφανδόν υπέρ... ως νέος "Καρανίκας"

"Έλα βρε Μανωλάκη, να τα λιμάρουμε,
να στρώσουμε κουβέρτα, να τους τα πάρουμε"



... τραγούδαγε στα 1929, ο σπουδαίος Σμυρνιός αμανετζής Κώστας Νούρος την σύνθεση τού φίλου του, εξαιρετικού συνθέτη και μουσικού Γιάννη Δραγάτση (ή Ογδοντάκης ή Ογδόντας) "Μανώλης ο χασικλής" (ή "Δεν το 'λπιζα Μανώλη") που αναφέρεται σ' έναν φιλήσυχο οικογενειάρχη τον Μανώλη Κάη από την Προποντίδα, που βγήκε στη παρανομία όταν σκότωσε, για λόγους τιμής, ένα Τουρκολαζό!

Τρίτη 2 Ιουνίου 2020

ΘΕΜΕΛΙΑ ΓΕΡΑ

Στηρίζομαι στην ιστορία μου...

Tupac Shakur Case

«Ξέρω ότι δεν μπορώ ν' αλλάξω τον κόσμο, αλλά θα συνεχίσω να φωνάζω για το πόσο βρώμικος είναι, μέχρι να εμπνεύσω κάποιους που θα το επιχειρήσουν» Tupac Shakur (1971-1996)


Ο Αμερικάνος rapper και ηθοποιός Tupac Shakur (born as Lesane Parish Crooks) ήταν ένας από τους πιονιέρους της gangsta rap, γνωστός με τα bynames 2Pac & Makaveli.
Γεννήθηκε το 1971 στο Brooklyn από γονείς πρώην μέλη των "Black Panthers", όταν η μητέρα του ήταν στη φυλακή!
Ο Tupac πολέμησε έντονα τον ρατσισμό, έγινε γνωστός ως ο "Τσε των γκέτο" και από νωρίς μπήκε στο στόχαστρο του αμερικάνικου βαθέως κράτους!
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1996 (κι ενώ βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας του) πάει στο "MGM Grand Casino" του Las Vegas, για να παρακολουθήσει τον αγώνα μποξ του Mike Tyson εναντίον του Bruce Seldon.
Ο Tyson διαλύει τον Seldon στον πρώτο κιόλας γύρο κι ο αγώνας τελειώνει μέσα σε λίγα λεπτά.
Αμέσως μετά ο Tupac Shakur μπαίνει, ως συνοδηγός, σε μια μαύρη BMW, προκειμένου να πάει στο "Club 662".
Περιμένοντας σ' ένα φανάρι, σταματάει δίπλα τους μια λευκή Cadillac και άγνωστοι πυροβολούν τον Tupac πέντε φορές.
Ο ακτιβιστής rapper πέφτει σε κώμα και μετά από 6 ημέρες (13 Σεπτεμβρίου) πεθαίνει στο νοσοκομείο, από εσωτερική αιμορραγία.
Οι δράστες της δολοφονίας του καλύτερου ράπερ όλων των εποχών, δεν βρέθηκαν ποτέ και η υπόθεση... παραμένει ανοικτή (μία ακόμα ανεξιχνίαστη υπόθεση)

ΑΣΚΗΣΗ... ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ

Η επιτυχία βασίζεται στο... τρίπτυχο: Practice, practice, practice!


Κυριακή 31 Μαΐου 2020

WHOLE LOTTA LOVE

WHOLE LOTTA LOVE: Όταν οι μεγάλοι έρωτες καταλήγουν στα δικαστήρια 


LOVE #1: Το 1954, ο μπλουζίστας μουσικός, συνθέτης και τραγουδιστής Willie Dixon (1915-1992) που έπαιζε (μπάσο) μαζί με τον Muddy Waters, γράφει το blues τραγούδι "I Just Want to Make Love to You". 
Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου ο Muddy Waters το πρωτοηχογραφεί (στη μπάντα παίζει και ο Dixon) και το κυκλοφορεί σ' ένα 45αρι single βινύλιο (με B-side το "Oh Yeh" μια σύνθεση του Waters)
LOVE #2: Το 1969, η Εγγλέζικη hard rock μπάντα των "Led Zeppelin" (John Bonham, John Paul Jones, Jimmy Page & Robert Plant) γράφει το κομμάτι-ύμνο "Whole Lotta Love" που είναι το εναρκτήριο κομμάτι στο δεύτερο άλμπουμ τους "Led Zeppelin II" και έγινε τεράστια επιτυχία (σαν single έγινε χρυσό πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα!!!)
HATE: Το 1985, ο μάνατζερ του Willie Dixon, ανακαλύπτοντας ότι η τεράστια επιτυχία των Zeppelin, περιείχε τμήματα του τραγουδιού του πελάτη του, κατέθεσε αγωγή την οποία κέρδισε. Έτσι οι "Led Zeppelin" υποχρεώθηκαν να δώσουν χρηματική αποζημίωση στον Willie Dixon και να αναφέρουν έκτοτε και το όνομα του Dixon, ως συνδημιουργού του "Whole Lotta Love"


Τον Οκτώβριο του 2016, ο Robert Plant μαζί με το συγκρότημα του "The Sensational Space Shifters" που δημιούργησε το 2012 από φίλους του, αυθεντίες μουσικούς, δίνουν live μια παράσταση στο τηλεοπτικό πρόγραμμα "Austin City Limits" (που είναι το μακροβιότερο μουσικό project στην ιστορία της παγκόσμιας τηλεόρασης) μια εκπομπή του αμερικάνικου δημόσιου τηλεοπτικού σταθμού "KLRU" που έχει έδρα το Austin του Texas.
Ανάμεσα στα τραγούδια που έπαιξαν, όλοι αυτοί οι σπουδαίοι μουσικοί, ήταν και μια μοναδική μίξη των δύο κομματιών (του Dixon & των Zepellin) συνδυάζοντας τις μουσικές των Zeppelin με τα blues του αμερικάνικου νότου και τους ήχους της Δυτ. Αφρικής με αυτούς της Μέσης Ανατολής.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

ΔΥΣΤΟΠΙΑ ή ΟΥΤΟΠΙΑ

"Δυστοπικό μέλλον, ουτοπικό μέλλον, δυστοπικό μέλλον, ουτοπικό μέλλον, δυστοπικό μέλλον, ουτοπικό μέλλον..."


ΟΚ, να μαδήσουμε όσες μαργαρίτες θέλουμε, αλλά ας σταυρώσουμε και τα δάχτυλα μας πίσω απ' τη πλάτη για νά 'μαστε σίγουροι...

"I can't breathe"




George Floyd (1974-2020)
Minneapolis, Minnesota, USA

ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΗΣ & ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΕΝΟΣ

"Οι άνθρωποι είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε αυτοί που καταπιέζουν να μην αισθάνονται τίποτα. Αυτός που νοιώθει τι συμβαίνει είναι ο καταπιεζόμενος... γι' αυτό κανείς δεν καταλαβαίνει την καταπίεση αν δεν είναι στη θέση του. Και ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι μήπως η ψυχή του αμφιβάλει αν υπάρχει ψωμί, αλλά μήπως -μ’ ένα ψέμα- πείσει τον εαυτό του ότι δεν πεινάει!!!” Simon Weil




FULL OF BALLS


- Τρεις μπάλες παγωτό παρακαλώ...
- Θέλετε να βάλω κάτι από πάνω, είναι δωρεάν?
- Ααα, ωραία... βάλε μια τετάρτη μπάλα...

Λιγότεροι περιορισμοί, αλλά full of... μπάλες

Κυριακή 24 Μαΐου 2020

ΤΟΙΧΟΣ ή WALL ή DUVAR

H δουλειά να τελειώνει, τα υπόλοιπα θα τα καλύψει ο σοβάς...


Υπάρχουν δυο καλλιτεχνικοί "Τοίχοι"

  • Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ: Το επικό έργο "The Wall" των Pink Floyd, μια σύνθεση του Roger Waters‎, που κυκλοφόρησε το 1979, και
  • Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ: Το αριστούργημα του κορυφαίου Κούρδου σκηνοθέτη, σεναριογράφου και ηθοποιού Yılmaz Güney (1937-1984) το δραματικό "Duvar" που γύρισε εξόριστος στο Παρίσι, το 1982 και ήταν και το κύκνειο φιλμ του (Nominee Palme d'Or, Cannes Film Festival 1983)

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ

Skrik (Edvard Munch)
Το καιρό της "πανδημίας" διοργανώθηκε διαδικτυακά (μέσω Instagram) από την Ολλανδία ένας δημιουργικός, "We Stay Home" συναγωνισμός όπου κλήθηκαν, όσοι το επιθυμούσαν, να επιλέξουν ένα κλασικό έργο τέχνης, ένα πόστερ, ένα επιδραστικό εξώφυλλο περιοδικού και να το ξαναδημιουργήσουν με αντικείμενα που είχαν στο σπίτι, αλλά και επίκαιρα υλικά που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του Covid-19, όπως γάντια, μάσκες και φυσικά το απαραίτητο χαρτί υγείας!!!

Μερικές μάλιστα δημιουργίες (όπως το ώριμο αβοκάντο που αναπαριστά την "Κραυγή" του Μουνκ ή "Το Αψέντι" του Ντεγκά) ήταν τόσο ευφυέστατες και πετυχημένες που τράβηξαν την προσοχή του Getty Museum!!!

Παρασκευή 15 Μαΐου 2020

Ο ΣΚΟΤΑΔΟΨΥΧΟΣ

"Allons enfants de la patrie..." είναι το mood μετά την χτεσινή δημοσιοποίηση των "πόθεν έσχες" των ηγητόρων του κράτους δικαίου -του δικού μας βρε "μεσαίοι"- που όσο τα μελετάς επιβεβαιώνεται κείνος κει ο Πλάτωνας (που όλως τυχαίως συμποσιάζονταν κι αυτός) για το ποιος πελάζει ποιόν 😉


«Σκοτάδι πίνω για πιοτό,
και το μυαλό μου είναι θολό...
Πω, πω, πω, πω,
πω, πω, πω, πω»

Το απόσπασμα είναι από το αριστούργημα "Ο Σκοταδόψυχος" του διανοουμένου & ποιητού Τιμολέοντος Φανφάρα, που δημοσιεύτηκε το 1969 στην ποιητική του συλλογή, με τον επίκαιρο τίτλο "Οι Λαίλαπες" 🤓

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ


Υπόθεση εργασίας: Αν εισβάλει ξαφνικά στο σπίτι μας ένα τυχαίο άτομο, μ' ένα δοκιμαστικό σωλήνα στο χέρι που βγάζει ατμούς και μπουρμπουλήθρες και μας φωνάξει αυστηρά: «Πιες γρήγορα αυτό»... στη καλύτερη περίπτωση θα καλέσουμε την αστυνομία.
Αν όμως το άτομο αυτό φοράει λευκή ιατρική στολή, τότε η αντίδραση μας θα ήταν διαφορετική. Θα αποδεχόμασταν τη διαταγή του, θα κατεβάζαμε "άσπρο πάτο" το μυστηριώδες σκεύασμα και μάλιστα θα τον ευχαριστούσαμε που μας... έσωσε, δρώντας το φαινόμενο της αυθυποβολής (Placebo).
Ο κόσμος εμπιστεύεται τους επιστήμονες, οι οποίοι (θεωρητικά) με την νοημοσύνη τους, την επιστημονική περιέργεια, έρευνα, σκέψη και κατάρτιση τους, αντιπροσωπεύουν το καλύτερο κομμάτι της ανθρωπότητας, αλλά τίποτα δεν τους νομιμοποιεί να κάνουν πράγματα που θα προδίνουν αυτή την εμπιστοσύνη των απλών ανθρώπων.
Όμως πόσες φορές δεν έχουν καταγραφεί (λέμε τώρα σε παρατατικό χρόνο) στην σύγχρονη ιστορία του ανθρώπινου είδους, "επιστήμονες" να καταχρώνται αυτής της εμπιστοσύνης και να προχωρούν σε "επιστημονικές" ενέργειες που δεν μπορεί να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους!
Φυσικά winners ανακηρύσσονται οι Nazis, αλλά και οι υπόλοιπες επιστημονικές κοινότητες από ολοκληρωτικές διακυβερνήσεις μέχρι -τάχα μ', τάχα μ'- φιλελεύθερων κοινωνιών δεν πάνε πίσω και τους ακολουθούν βραχεία κεφαλή.
Αυτή η χρησιμοποίηση και χειραγώγηση της Επιστήμης από την Πολιτική, αποδίδεται παγκοσμίως με τον όρο "Λυσενκοϊσμός", από τον Σοβιετικό επιστήμονα Trofim Denisovich Lysenko (υπάρχει σχετική αναφορά)
Τέσσερις (μόνο) αναφορές στις χειρότερες, διαχρονικά, "επιστημονικές παρεμβάσεις" με πολύ άσχημα αποτελέσματα εις βάρος ανύποπτων και κυρίως άμαχων ανθρώπων, αν και η λίστα αυτή θα μπορούσε να είναι ατελείωτη και πρόσφατη!!!
Γι' αυτό, οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις που μας έρχονται στο μυαλό, δεν είναι καθόλου συμπτωματική και έχει άμεση σχέση με την πραγματικότητα (που ζούμε).

Είμαι επισκέπτης...

Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά,
κι έπειτα δεν μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει «δικό μου είναι»

Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία...
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε...
Ότι δεν έχω καν όνομα

Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο,
δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω
ξεχάστε με στη θάλασσα.

Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, 
αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.


Ανέκδοτο ποίημα, που γράφτηκε το 1982 από τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

Αυτοσχεδιασμός όταν χάνεις τον μίτο...



Ο Ubiratan Nazareno Borges Porto (1950, Belém do Pará, Brasil) είναι ο φημισμένος (και συνειδητοποιημένος) βραζιλιάνος γελοιογράφος-σκιτσογράφος "Biratan Porto". 
Σπούδασε διαφήμιση στο Universidade Federal do Pará, έχει εκδώσει 8 βιβλία με έργα του, ενώ έχει κερδίσει πολλά εθνικά και διεθνή βραβεία για το 35χρονο γραφικό χιούμορ του. Τον ελεύθερο χρόνο του παίζει μαντολίνο!

ΦΟΒΟΣ



  • Φοβάμαι, είπε ο λαγός...
  • Τι φοβάσαι, ρώτησε η αρκούδα!
  • Δεν ξέρω, απάντησε, απλά έτσι είμαι
  • Εεε, τότε θα καθίσω μαζί σου, μέχρι να μη φοβάσαι, του είπε η αρκούδα, θα το αντιμετωπίσουμε μαζί!

BROTHER DEGE

Ο Dege Legg, μουσικός και συγγραφέας που κάνει καριέρα ως "Brother Dege" (προφέρεται deej) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νότο (Lafayette & New Orleans, Louisiana) έχει Cajun (έτσι ονόμασαν οι Άγγλοι, τους Γάλλους εποικιστές των νότιων Πολιτειών) και Ιρλανδική καταγωγή, είναι ένας που μεταφέρει στον 21ο αιώνα τα καλύτερα διατηρημένα μυστικά του βαθέως νότου.

Παίζει την κιθάρα του με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο του κορυφαίου μπλουζίστα του Δέλτα Son House, ενώ σαν συγγραφέας μοιάζει να είναι συνεχιστής του σημαντικού λογοτέχνη του αμερικάνικου Νότου, William Faulkner.

Ο Brother Dege, για το κομμάτι του "Too Old to Die Young" που ακούστηκε στο φιλμ "Django Unchained" του Quentin Tarantino, ήταν υποψήφιος στα Grammy Awards 2013.

Εδώ, στις 6 Μαρτίου 2020 παίζει live στον ραδιοφωνικό σταθμό "WWOZ New Orleans 90.7 FM" παρέα με την Dobro* κιθάρα και την λούπα του, δυο κομμάτια από το τελευταίο του LP "Farmer's Almanac" (2018)




* Οι πρώτες ακουστικές αλουμινένιες κιθάρες "Dobro" (σλαβικά добро σημαίνει καλό) φτιάχτηκαν το 1928, στο εργοστάσιο "Dobro Manufacturing Company" των Σλοβάκων μεταναστών αδελφών Dopyera, σε συνεργασία με τον Αμερικάνο μουσικό και οργανοποιό George Beauchamp.