Σάββατο 24 Μαΐου 2025

ΝΙΟΤΗ


Τι θωρούν βουβοί και αμήχανοι οι mature friends, 𝗙𝗿𝗲𝗱 και 𝗠𝗶𝗰𝗸 μέσα στην πισίνα spa, ενός elegant ξενοδοχείου στις παρυφές των Άλπεων; 

Πρόλογος/Πάλι μεθυσμένος είσαι... 

Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά…
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;

Αχ, πού 'σαι, νιότη, που 'δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!

● Από την ποιητική συλλογή «Σκλάβοι Πολιορκημένοι» του Κώστα Βάρναλη, 1927

𝐋𝐀 𝐆𝐈𝐎𝐕𝐈𝐍𝐄𝐙𝐙𝐀 𝐛𝐲 𝐏𝐚𝐨𝐥𝐨 𝐒𝐨𝐫𝐫𝐞𝐧𝐭𝐢𝐧𝐨

● Ο δύο παλιοί φίλοι, ο συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, που έχει πλέον αποσυρθεί, Fred (𝐌𝐢𝐜𝐡𝐚𝐞𝐥 𝐂𝐚𝐢𝐧𝐞) και ο σκηνοθέτης, εν ενεργεία, Mick (𝐇𝐚𝐫𝐯𝐞𝐲 𝐊𝐞𝐢𝐭𝐞𝐥) πηγαίνουν σ' ένα σαλέ στις Άλπεις να ξεκουραστούν και να διαλογιστούν, αλλά «πιάνουν» τους εαυτούς τους να παρατηρούν (gossip) του ενοίκους του ξενοδοχείου (μέχρι και ο «θεός» ο 𝐃𝐢𝐞𝐠𝐨 𝐀𝐫𝐦𝐚𝐧𝐝𝐨 𝐌𝐚𝐫𝐚𝐝𝐨𝐧𝐚 ήταν εκεί, για μια ακόμα cura αδυνατίσματος!)
● Και κει που απολαμβάνουν μόνοι τους το μπάνιο στη θερμαινόμενη πισίνα, μαγεύονται (και βασανίζονται!) από τη θέα της γυμνής "𝐌𝐢𝐬𝐬 𝐔𝐧𝐢𝐯𝐞𝐫𝐬𝐞" Joyce Owens (𝐌𝐚̆𝐝𝐚̆𝐥𝐢𝐧𝐚 𝐆𝐡𝐞𝐧𝐞𝐚) μιας ακόμα ενοίκου, που γλιστράει δίπλα τους στο νερό...
 Η εμβληματική αυτή σκηνή, αποτελεί το βασικό νόημα της εξαιρετικής ταινίας 𝐘𝐨𝐮𝐭𝐡 (𝚴𝛊𝐨𝛕𝛈, 𝟐𝟎𝟏𝟓) του αγαπημένου 𝐏𝐚𝐨𝐥𝐨 𝐒𝐨𝐫𝐫𝐞𝐧𝐭𝐢𝐧𝐨, καθώς αποτυπώνει εύγλωττα την αιώνια πάλη μεταξύ της ωριμότητας (sic) και της νεότητας, του παρελθόντος και του μέλλοντος, της ζωής και του θανάτου.
● Η ομορφιά της Ρουμάνας ηθοποιού και μοντέλου 𝐌𝐚̆𝐝𝐚̆𝐥𝐢𝐧𝐚 𝐃𝐢𝐚𝐧𝐚 𝐆𝐡𝐞𝐧𝐞𝐚 (𝟏𝟗𝟖𝟔, 𝟏.𝟖𝟎 𝐦) αντιπροσωπεύει (και για τους δυό τους) αυτό που κρύβεται πίσω από την πόρτα που έχει κλείσει για αυτούς... για πάντα!
● Ο 𝐒𝐨𝐫𝐫𝐞𝐧𝐭𝐢𝐧𝐨 «σπάει» το στερεότυπο μιας ανούσιας, ρηχής «Βασίλισσας της Ομορφιάς» φτιάχνοντας τη δική του «Μις Υφήλιος» μια αξιοπρεπέστατη γυναίκα ζεστή και έξυπνη!

Παρασκευή 23 Μαΐου 2025

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΕΣ


Στα 1.400 π.Χ. ο διάδοχος του Μωυσή, Ιησούς του Ναυή (Γιωσούα ή Γιαχβέ < «ο Σωτήρας») αναλαμβάνει να συνεχίσει την πορεία του περιούσιου λαού και να οδηγήσει τους Ισραηλίτες στην Χαναάν, τη Γη της Επαγγελίας.
Αφού τους περνάει άβρεχτους (ξανακάνοντας το ίδιο κόλπο της Ερυθράς Θάλασσας του Μωυσή) τον ποταμό Ιορδάνη, φτάνουν στην Ιεριχώ και στρατοπεδεύουν έξω από τα περίφημα Τείχη της.
Εκεί συμβαίνει ένα ακόμα μαγικό! Σαλπιγκτές που ακολουθούσαν τους εφτά ιερείς, περιέφεραν επί έξι μέρες την Κιβωτό της Διαθήκης, έξι φορές γύρω απ' τα Τείχη και σάλπιζαν ασταμάτητα.
Την έβδομη μέρα, κάνουν και έβδομη βόλτα και ω του θαύματος! τα τεράστια, απόρθητα Τείχη της πόλης γκρεμίζονται με μιάς. 
Έτσι εύκολα οι Ισραηλίτες μπαίνουν στην πόλη και κατασφάζουν οτιδήποτε ανέπνεε... άνδρες, γυναίκες, παιδιά και ζώα. 
Συγκεκριμένα αναφέρεται: «... καθαρίζοντας τη Γη της Χαναάν από τα νήπια και τις έγκυες γυναίκες...»

Τα παραπάνω, τα αναφέρει (με ακόμα περισσότερες, ανατριχιαστικές λεπτομέρειες) ο ίδιος ο επικεφαλής-συγγραφέας στο βιβλίο του με το όνομα του «Ιησούς του Ναυή», που έχει «ανακηρυχτεί» από τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ως το 6ο τεύχος του Πεντάτευχου (δηλ. η Παλαιά Διαθήκη, άλλως το εβραϊκό Τανάκ) και έτσι μιλάνε για Εξάτευχο!

═══════════════

𝝟𝝖𝝩𝝖𝝟𝝠𝝚𝝞𝝙𝝖 (εξοργιστική): Ο συγγραφέας επίσης γράφει, (δικαιολογίες φυσικά... καθαρά αντισημιτική αυτή η θέση 🤗) για να κατανοήσουμε γιατί έγινε η θανάτωση των Χαναναίων: 
𝟭⁰ γιατί αυτοί οι τύποι πίσω απ' τα Τείχη ήταν ειδωλολάτρες 🤭 
𝟮⁰ είχαν επιδοθεί αυτοί νωρίτερα σε πολύ σκληρότερες πράξεις («εσείς το ξεκινήσατε, εντάξει;») οπότε εφαρμόστηκε το γνωστό εβραϊκό τσιτάτο «οφθαλμόν αντί οφθαλμού») και 
𝟯⁰ όλο αυτό το αιματοκύλισμα, ήταν μια μορφή θεομηνίας κατά των απίστων, που η εκτέλεση της ανατέθηκε στον Ισραηλίτικο λαό... ΟΚ, παραδίνομαι 🤭
═══════════════
ℹ️ Η λιθογραφία «Η Άλωση της Ιεριχούς» (με βάση το βιβλίο «Ιησούς του Ναυή») είναι του 1907, με εικόνες της Βίβλου μια έκδοση της Providence Lithograph Company (1880-1975)

Τρίτη 20 Μαΐου 2025

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ


ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Είναι όλα θέμα οπτικής. Όταν ένας Κινέζος κούλης (ο μεροκαματιάρης, ο χαμάλης, ο αχθοφόρος) χτυπά ένα Γάλλο στρατιώτη, ακούγεται μια δημόσια κραυγή: «Βαρβαρότητα»! Αλλά όταν ένας Γάλλος στρατιώτης χτυπάει έναν κούλη... «είναι ένα απαραίτητο πλήγμα για τον πολιτισμό».

Η χλευαστική εικονογραφία, του Γάλλου καλλιτέχνη (σκιτσογράφος, καρικατουρίστας, χαράκτης, ξυλογράφος, λιθογράφος) 𝗥𝗲𝗻𝗲́ 𝗚𝗲𝗼𝗿𝗴𝗲𝘀 𝗛𝗲𝗿𝗺𝗮𝗻𝗻-𝗣𝗮𝘂𝗹 (1864 - 1940) δημοσιεύτηκε στις 𝟭𝟬 𝝞𝝾𝞄𝝺𝗶𝝾𝞄 𝟭𝟴𝟵𝟵 στο περιοδικό 𝗟𝗲 𝗖𝗿𝗶 𝗱𝗲 𝗣𝗮𝗿𝗶𝘀, εποχή που στην Κίνα εκτυλίσσεται η «Εξέγερση των Μπόξερ»

Με το σκίτσο του αυτό, ο εξαιρετικός δημιουργός (έργα του είχαν εκτεθεί σε γκαλερί μαζί με αυτά των Matisse και Toulouse-Lautrec και ήταν ένθερμος υπερασπιστής του Λοχαγού Dreyfus που τον θεωρούσε αθώο) αναδεικνύει την υποκρισία της εξάπλωσης του «πολιτισμού» με τη βία, αντιπαραβάλλοντας τους όρους 𝗕𝗔𝗥𝗕𝗔𝗥𝗜𝗘 και 𝗖𝗜𝗩𝗜𝗟𝗜𝗦𝗔𝗧𝗜𝗢𝗡 κάτω από τους Κινέζους και Γάλλους, που εναλλάσσονται από θύτες σε θύματα. 

Φυσικά όταν οι «ασιάτες» (κάθε είδους) αντιδρούν στην κακοποίηση των «πολιτισμένων» και αντεπιτίθενται, πρόκειται για «βαρβαρότητα»


𝗖𝗵𝗶𝗻𝗮'𝘀 𝗕𝗼𝘅𝗲𝗿 𝗥𝗲𝗯𝗲𝗹𝗹𝗶𝗼𝗻

Κάπου στο τέλος του 19ου αι. οι Ευρωπαίοι πήγαν (ιεραπόστολοι) στην Άπω Ανατολή και θέλησαν να προσηλυτίσουν τους Κινέζους με το ζόρι στον Χριστιανισμό.

Η «Εξέγερση των Μπόξερ» (Boxer < πυγμάχος, έτσι ονόμασαν τους Κινέζους επαναστάτες οι Δυτικοί, εξαιτίας της ικανότητας τους στις πολεμικές τέχνες) ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επικυριαρχία στην Κίνα (ιδιαίτερα των Ευρωπαίων)

Η «επανάσταση» ξεκίνησε (σποραδικά) τον Νοέμβριο του 1897, γενικεύτηκε το 1899, όταν οι Κινέζοι coolies δέχτηκαν να συμμαχήσουν με τον τακτικό στρατό της Qing Dynasty

Το 1900, συστάθηκε μια πολυεθνική συμμαχία από δυνάμεις των Αυτοκρατοριών της: Ιαπωνίας, Ρωσίας, Μεγ. Βρετανίας, Γερμανίας και Αυστρο-Ουγγαρίας, καθώς επίσης οι ΗΠΑ, η Γαλλία και το Βασίλειο της Ιταλίας (συνέδραμαν και δυνάμεις της Ολλανδίας, Ισπανίας και Βελγίου) η οποία ονομάστηκε «Οκταεθνής Συμμαχία» (Eight-Nation Alliance) και έστειλαν στρατεύματα να καταστείλουν την εξέγερση. 

Το κατάφεραν όταν κατέλαβαν το Πεκίνο αφού κατέπνιξαν στο αίμα τους εξεγερμένους κούληδες.

Η αγριότητα των «Συμμάχων» φαίνεται από τη διαταγή που έδωσε ο Κάιζερ φεύγοντας το εκστρατευτικό σώμα: «Συμπεριφερθείτε ως Ούννοι του Αττίλα. Για χίλια χρόνια, ας τρέμουν οι Κινέζοι στην προσέγγιση ενός Γερμανού»

Μετά την θανατηφόρα «Μάχη του Τιεντσίν» η «Οκταεθνής Συμμαχία» υποχρέωσε, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1901, την ηγεσία των Qing να υπογράψει μια επαχθέστατη συμφωνία.

Κυριακή 18 Μαΐου 2025

ΕΠΙΣΦΑΛΕΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ



ΕΙΜΑΣΤΕ, η μετά-σοσιαλιστική γενιά, η μετά-ψυχροπολεμική γενιά, το τέλος των κάθετων γραφειοκρατιών, αλλά και η γενιά του ελέγχου της πληροφορίας. 
ΕΙΜΑΣΤΕένα παγκόσμιο κίνημα, που φέρνει στο προσκήνιο τη δημοκρατική επανάσταση, που ξεκίνησε το 1968, έναν αγώνα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη δυστοπία που βρίσκεται στο απόγειο της σήμερα. 
ΕΙΜΑΣΤΕοίκο-ακτιβιστές, ακτιβιστές των μέσων ενημέρωσης, οι φιλελεύθεροι του Διαδικτύου, οι «ριζοσπάστες» των ΜΜΔ. Οι χάκερς του πραγματικού. 
ΕΙΜΑΣΤΕοι ταραχοποιοί του πρεκαριάτου¹ και οι εξεγερμένοι του κογκνιταριάτου²
ΕΙΜΑΣΤΕαναρχοσυνδικαλιστές και μετά-επαναστάτες. 
ΕΙΜΑΣΤΕόλοι μετανάστες που αναζητούμε μια καλύτερη ζωή.
Και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας σε εσάς, τις ζοφερές και τετράγωνες διαστρωματώσεις των πολιτικών τάξεων που έχουν ήδη ηττηθεί στον 20ό αιώνα. Δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας στην ιταλική Αριστερά [...]

Αντιγράφω από μια ιταλική, ριζοσπαστική σελίδα το γκροτέσκο άρθρο (απόσπασμα) που τιτλοφορείται: «Σχετικά με τη ζωή και τις πράξεις του Αγίου Πρεκάριου, Προστάτη Αγίου των επισφαλών εργαζομένων και ζωών» 

═══════════════
¹𝝥𝞀𝝴𝝹𝝰𝞀𝝸𝝰𝞃𝝾 < από την λατ. 𝗽𝗿𝗲𝗰𝗮𝗿𝗶𝝾𝘂𝘀 (επισφαλής) + προλεταριάτο. Η εισαγωγή της καινοτόμου ορολογίας «επισφαλής εργασία» (προσωρινότητα) για τη σημερινή γενιά των 700 € σηματοδοτεί την ανάδυση νέων αγώνων, καθώς έρχονται στο φως νέα δικαιώματα, εκτός από υποχρεώσεις.

²𝝟𝝾𝝲𝝹𝝼𝝸𝞃𝝰𝞀𝝸𝝰𝞃𝝾 < από το γαλλικό 𝗰𝗼𝗴𝗻𝗶𝘁𝗶𝗳 (γνωσιακό) που προέρχεται από το λατ. 𝗰𝗼𝗴𝗻𝗶𝘁𝗶𝘃𝘂𝘀 (αντιληπτό, γνωρίζω). Ένας νεολογισμός του 𝗔𝗻𝘁𝗼𝗻𝗶𝗼 𝗡𝗲𝗴𝗿𝗶 (Ιταλός ριζοσπάστης θεωρητικός του '70, died 2023) και του Γάλλου οικονομολόγου και συγγραφέα 𝗬𝗮𝗻𝗻 𝗠𝗼𝘂𝗹𝗶𝗲𝗿-𝗕𝗼𝘂𝘁𝗮𝗻𝗴 όπου αυτή η (νέα) «τάξη» περιλαμβάνει όλους εκείνους που διαθέτουν ως μόνο μέσο παραγωγής, όχι πια τα χέρια τους (προλεταριάτο) αλλά το μυαλό, τη διάνοια και την κατάρτιση τους. Δηλ. οι μοντέρνοι «χαρτογιακάδες» που εργάζονται (πάντα με επισφάλεια) σε κυριλέ, ιδιωτικά γραφεία και θεωρούν τους εαυτούς τους, μια (τουλάχιστον) κλάση, πάνω από τους λοιπούς εργαζόμενους (πληροφοριακός καπιταλισμός)

Φυσικά περίοπτη θέση στο «κογκνιταριάτο» κατέχουν οι δημοσιογράφοι-δημοσιολογούντες ("The chattering classes" Auberon Waugh) 😉