Τη διάσημη αυτή φωτογραφία όλοι - σχεδόν - την έχουμε δει κάποια στιγμή.
Είναι η απονομή μεταλλίων των νικητών της θρυλικής πλέον κούρσας των 200 m των Ολυμπιακών Αγώνων του 1968 στη Πόλη του Μεξικού.
(Το συμβάν αυτό έχει ψηφιστεί σαν το 6ο πιο αξέχαστο, μη πολεμικό επεισόδιο του 20ου αιώνα)
Οι δύο Αμερικανοί μαύροι αθλητές προχώρησαν σε αυτή την ενέργεια, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις φυλετικές διακρίσεις και διώξεις που είχαν οι έγχρωμοι συμπολίτες τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πέρα όμως απο τη γνωστή εξέλιξη που είχε η πορεία των δυο μαύρων αθλητών (αποκλείστηκαν αμέσως απο την αμερικάνικη ομάδα και χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να αποκατασταθεί η "φήμη" τους) στη φωτογραφία εικονίζεται και ένα "τρίτο" πρόσωπο, που η συμμετοχή του στη δημιουργία αυτού του ιστορικού στιγμιότυπου, δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό.
Είναι ο δεύτερος νικητής του αγωνίσματος ο Αυστραλός Peter Norman.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Το πρωινό της 16 Οκτωβρίου 1968 στο τελικό των 200 m ο Tommie Smith κερδίζει τη κούρσα με νέο παγκόσμιο ρεκόρ 19:83.
Ο Αυστραλός Peter Norman τερματίζει δεύτερος με νέο εθνικό ρεκόρ 20:06 (ο χρόνος αυτός αποτελεί το αυστραλιανό ρεκόρ μέχρι και σήμερα!!!)
Τρίτος κατατάσσεται ο επίσης Αφρο-αμερικανός John Carlos με επίδοση 20:10.
Μετά τον αγώνα όταν φτάνει η στιγμή της απονομής, και οι τρεις νικητές περιμένουν στη γαλαρία που θα τους οδηγήσει στο πόντιουμ, ο Peter Norman αντιλαμβάνεται ότι οι άλλοι δυο συναθλητής τους έχουν βγάλει το παπούτσια τους.
Τον ενημερώνουν ότι θα προβούν σε διαμαρτυρία, κατά τη στιγμή της απονομής.
Και οι δυο Αφρό-αμερικάνοι φορούν μαύρες κάλτσες σε ένδειξη της "μαύρης φτώχειας".
Ο Smith φοράει στο λαιμό του ένα μαύρο μαντήλι, παραπέμποντας στη "μαύρη υπερηφάνεια".
Ο Carlos φοράει ένα μενταγιόν με χάντρες, θέλοντας να δείξει το κολάρο που φορούσαν στους μαύρους εργάτες τα αφεντικά τους και οι χάντρες να θυμίζουν τα θύματα της φυλής τους.
Όταν του λένε ότι θα υψώσουν τις γροθιές τους (όπως είχαν καθιερώσει τα μέλη των "Black Panther" σαν χαιρετισμό της "Black Power") ο Peter Norman, τους προτείνει, να φορέσουν και το μαύρο γάντι των "Black Panthers".
Αυτοί όμως έχουν ξεχάσει τα μαύρα γάντια τους στο ολυμπιακό χωριό και τότε ο Norman τους δίνει ένα δικό του ζευγάρι, (έτσι εξηγείται ότι εμφανίστηκαν ο ένας να σηκώνει το δεξί χέρι και ο άλλος το αριστερό, αντί του ορθού χαιρετισμού, ύψωσης του δεξιού χεριού).
Τέλος τους ζητάει να φορέσει και αυτός το σήμα OPHR (Olympic Project for Human Rights), θέλοντας να αποδοκιμάσει και αυτός με τη σειρά του, τη μεταναστευτική πολιτική της πατρίδας του.
Η ύψωση των μαύρων γροθιών των Smith και Carlos την ώρα της απονομής, προκάλεσε τις αποδοκιμασίες του κοινού και τις άμεσες πειθαρχικές ποινές στους δύο.
Ουδείς ασχολήθηκε με τον Peter Norman.
Η ΕΞΕΛΙΞΗ
Στην ανάλυση του γεγονότος από τα ΜΜΕ που ακολούθησε, όταν μαθεύτηκε ο ρόλος που διαδραμάτισε ο Norman και του ζητήθηκε να το σχολιάσει, αυτός λέει: "Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος γεννιέται ίσος και πρέπει να αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο".
Παρά τη πίεση που έκαναν τα αυστραλιανά μέσα μαζικής ενημέρωσης (η Αυστραλία μια εξίσου συντηρητική χώρα, όπως οι ΗΠΑ) η ομοσπονδία στίβου τον τιμώρησε μόνο με επίπληξη και έτσι αυτός συνέχισε την προετοιμασία του για την επόμενη Ολυμπιάδα του 1972 στο Μόναχο.
Ο Peter Norman αν και εξακολουθούσε να ειναι ο ταχύτερος σπρίντερ στην Αυστραλία και να πετυχαίνει το 1972 τη 5η καλύτερη επίδοση στο κόσμο, τελικά δεν επιλέχτηκε να εκπροσωπήσει τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Έτσι η Αυστραλία για πρώτη φορά δεν έστειλε σπρίντερ σε Ολυμπιάδα και σαν επίσημη δικαιολογία δόθηκε ότι ήταν τραυματισμένος.
Μετά από αυτό, ο Norman αποσύρθηκε από τους διεθνείς στίβους και προσπάθησε να γίνει ποδοσφαιριστής.
Κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης τραυματίστηκε σοβαρά στον αχίλλειο τένοντα κινδυνεύοντας να τον ακρωτηριάσουν λόγω γάγγραινας.
Ο Norman εγκατέλειψε κάθε μορφής αθλητισμού, έπαθε κατάθλιψη και στράφηκε στο αλκοόλ.
Από μια κατάσταση που χρειάστηκαν τρία χρόνια για να επανέλθει.
Ο Peter Norman περίμενε ότι στην Ολυμπιάδα του 2000 που έγιναν στο Sidney, θα συμμετείχε με κάποιο τρόπο στους αγώνες άλλα ήταν ο μοναδικός απο τους ζώντες Αυστραλούς Ολυμπιονίκες που δεν κλήθηκε να λάβει μέρος στη παρέλαση που έγινε στη τελετή έναρξης των αγώνων.
Αντίθετα κλήθηκε από τον θρυλικό εμποδιστή Edwin Moses, που σχολίαζε για λογαριασμό αμερικάνικου τηλεοπτικού δικτύου τις μεταδόσεις της ομάδας στίβου των ΗΠΑ να συμμετέχει στις αναλύσεις του και ο τότε κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ των 200 m ο Michael Johnson, του είχε πει: "Είστε ο ήρωας μου!!!"
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Michael Johnson δεν είχε λάβει μέρος στα 200 m, γιατί δεν είχε προκριθεί στα trials των ΗΠΑ (λόγω τραυματισμού) και όπως όλοι θυμόμαστε μεγάλος νικητής στο αγώνισμα, ήταν ο Κώστας Κεντέρης.
Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Ο Peter Norman πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 3 Οκτωβρίου του 2006.
Δύο από τους φορείς του φέρετρου του, προς τη τελευταία κατοικία, ήταν ο Tommy Smith και ο John Carlos.
Στους επικήδειους λόγους που εκφωνήθηκαν ο Smith είπε ότι: "Ο Norman ήταν ένας άνθρωπος στερεών πεποιθήσεων, με ανθρωπιστική προσφορά" ενώ ο John Carlos είπε απλά: "Ο Peter Norman ήταν αδελφός μου".
Η Ομοσπονδία Στίβου των ΗΠΑ ανακήρυξε την 9η Οκτωβρίου 2006 (ημέρα της κηδείας του) σαν "Peter Norman Day".
Στις 20/8/2012 συνήλθε η Ομοσπονδιακή Βουλή της Αυστραλίας, σε ερώτηση του βουλευτή του Εργατικού Κόμματος Andrew Leigh και απένειμε στον Peter Norman μια μεταθανάτιο συγνώμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου