ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ΠΕΜΠΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ" ΤΟΥ ΣΚΑΙ 100.4 FM ΤΟΥ 1989

ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ - ΣΚΑΙ 100.3 FM

"Με τον Σείριο που σχολιάζει εθνικώς, όπως και λίαν κοινωνικώς μετά μουσικής γνησίως λαϊκής ή και συμφωνικής, μηδέποτε όμως ελαφράς ή ελαφρολαϊκής την οποίαν ο Σείριος και οι παρεπιδημούντες εις αυτόν, απεχθάνονται λίαν εντόνως. 

Όπως απεχθάνονται τους οδηγούς ταξί, την πλειοψηφία τους δηλαδή. 

Τους φανατικούς οπαδούς ομάδων ποδοσφαίρου, όλους, χωρίς εξαίρεση. 

Τους μυστικούς αστυνόμους που ενεργούν δήθεν για την ασφάλειά μας, αλλά βυσσοδομούν πίσω απ' αυτήν".

● ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με το τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού? 
Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, οι πιέσεις οι Άγγλοι, τα ανάκτορα κλπ. Μπορεί κανείς να ερωτηθεί: Κι αν λέγαμε ΝΑΙ? Πάλι στα ίδια θα ‘μασταν. Ένα δυό χρόνια υπό συμμαχικήν επιστασίαν (μήπως δεν ήμασταν πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς?) κι ύστερα, μες τη συμμαχία και τέλος στην Ευρωπαϊκή κοινότητα. Άσε και κείνη τη μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος - σαν τον Καραγκιόζη - πως εμείς σκοτώσαμε "τον κατηραμένον όφιν" μεθύσαμε από δόξα, που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας. Για μια ακόμα φόρα νικήσανε οι χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι και Κουρήδες. 
Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου.

● ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ

Ήρθε στο νου μου ένα δημοσίευμα στην βρωμερή ακροχουντική φυλλάδα "Ελεύθερη Ώρα". Την επιστολή-δημοσίευμα την υπογράφει κάποιος Δημόπουλος Δημήτριος, πολιτευτής της ΕΠΕΝ 1ης Περιφέρειας Αθηνών. 
Τώρα, εάν σας παρουσιάζω αυτό το ακροδεξιό υποκείμενο, είναι για να γνωρίζετε - για να μην σας διαφεύγει - το γεγονός ότι αυτά τα ερπετά υπάρχουν, ελλοχεύουν και καραδοκούν. Και αν ο Καραμανλής δεν έπραττε σοφά να μας εντάξει άμεσα στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, αυτά τα ανθρωποειδή θα μας ματοκυλούσαν άνετα, για πολλοστή φορά, στο όνομα της βρωμερής θρησκείας των, στο όνομα της βρωμερής πατρίδος των και στο όνομα του βρωμερού έθνους, έτσι όπως καλλιεργείται στον άρρωστο και υποανάπτυκτο ψυχισμό τους. Και γράφει, ο κατ’ επίφασιν "κύριος-πολιτευτής" της παρατάξεως τραμπούκων της ΕΠΕΝ: "Κατ’ αρχάς θα ήθελα να διευκρινίσω - λέει ο "κύριος-πολιτευτής" - ότι ποτέ δεν θα απευθυνόμουν στον ίδιο το Χατζιδάκι, διότι θεωρώ σαν υποβιβασμό της προσωπικότητας του ατόμου μου, να κάνει διάλογο με τέτοια ανθρωποειδή. Το παρόν θα ενδιέφερε τον ραδιοσταθμό που φιλοξενεί την εκπομπή του και την πολιτεία, η οποία έχει και κάποια ευθύνη των προγραμμάτων όλων των ραδιοσταθμών". Και τελειώνει: "Ο Χατζιδάκις για να καταλάβει μια ώρα προγράμματος και να εκπέμπει πραγματοποιώντας τα βίτσια του, υπολογίζω να ακριβοπληρώνει τον ΣΚΑΙ". Τον πληροφορώ ότι δεν τον ακριβοπληρώνω... με πληρώνει.

● ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΟΥ (Για τον Τζίμη Πανούση)

Σήμερα ας δούμε κάτι που με διασκεδάζει πολύ. Με μια φωτογραφία του Τζίμη Πανούση πίσω από κάγκελα, διαβάζω λεπτομέρειες για το προεκλογικό του πρόγραμμα, που θα παρουσιάσει στο ΜΕΤΡΟ. 
Λέει λοιπόν ο Τζίμης πανέξυπνα και ευρηματικά: "Θα είμαι ολομόναχος στη πίστα, πιστεύοντας ότι έχω κατακτήσει την αυτοδυναμία μου. Στο πρόγραμμα μου θέλω αυτοδυναμία, στη πολιτική είμαι εναντίον. Το πρόγραμμα θα έχει δυο ημίχρονα, ενώ στη σκηνή θα καίγονται σφυροδρέπανα, εφημερίδες και δέντρα επίσης. Ραχοκοκαλιά του προγράμματος θα είναι η "μητέρα πατρίδα". Μια γενειοφόρος μάνα κάτι μεταξύ Παναγίας και Μαντόνας, του μάρκετινγκ. Στη σκηνή θα φοράω ρόμπ ντε σάμπρ, για να αισθάνομαι οικεία. Κάποια στιγμή θα μεταμορφώνομαι σε Μπέσσυ Αργυράκη, η οποία όμως θα είναι μετεμψύχωση της Μαρίας Φαραντούρη". Ομολογώ, ότι κανένα αναγγελλόμενο θέαμα η ακρόαμα, δεν μου δημιούργησε τη διάθεση να τρέξω να το παρακολουθήσω, όσο αυτό του χαρισματικού Τζίμη Πανούση.
● ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ 1 (Το είχε γράψει προφητικά, πριν από τη δολοφονία του 15χρονου Καλτεζά)
Η αστυνομία έφτασε να εκπροσωπεί ότι πιο χολεριασμένο κρύβει βαθιά του ο άνθρωπος, για να προστατέψει με έναν ακάθαρτο μανδύα τις έννοιες έθνος, πατρίδα, σπίτι, εκκλησία, κράτος και οικογένεια.
● ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ 

Φροντίστε να μην είστε ανένταχτοι. Η "πανέξυπνη" ασφάλεια μας, τους υποπτεύεται τους ανένταχτους. Φροντίστε να ενταχθείτε σε μια κομματική παράταξη, για να μπορέσουν οι ασφαλίτες να κοιμούνται ήσυχοι και να σας παρακολουθούν, βάσει του ηλεκτρονικού φακελώματος. 
Γιατί μην είστε αφελείς, αν νομίζετε ότι με το κάψιμο των φακέλων, κάηκε και η βρώμικη παράδοση του φακελώματος που ήδη ανήκει μέσα στου έθνους τις ιερές παραδόσεις. Κομματικοποιηθείτε λοιπόν για να μην κακοποιηθείτε.
● ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ 2

Αλήθεια αναρωτήθηκε το κράτος, κατά πόσο ευνοούν τη δημιουργία ελεύθερων δημοκρατικών πολιτών, η συμπεριφορά της αστυνομίας, του στρατού, πολλών δασκάλων και των δημοσίων υπηρεσιών, απέναντι στους νέους. Γιατί έτσι, παιδεία είναι και το κατηχητικό σχολείο που παράγει αυνανιζόμενους νέους, παιδεία είναι και η βασική εκπαίδευση στους στρατώνες, που εκμηδενίζει την αξιοπρέπεια των νέων στο όνομα μιας αμφισβητήσιμης ετοιμότητας για την αντιμετώπιση ενός εχθρού που ελλοχεύει σ' όλη μας τη ζωή και ίσως δεν εμφανίζεται ποτέ. Αλήθεια λοιπόν τι εννοούμε, σα λέμε παιδεία και δημοκρατία? Τη τάξη και την αναξιοπρέπεια? Τις απεχθάνομαι και τις δυο.

● ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟ (Τέλος δεκαετίας ’80)

Ανέκαθεν υπήρχε, η ωραιότης, πλάι στην ασχήμια, η χυδαιότης, πλάι στην ευγένεια, η βαρβαρότης, πλάι στην ευαισθησία.

Και καθώς φαίνεται ότι ποτέ δεν θα απαλλαγούμε απ' αυτή την έκρυθμη συνύπαρξη, γιατί εμείς οι ίδιοι περιέχουμε μέσα μας και μεταφέρουμε στους αιώνες μας και τα δυό. Το θύμα της ιερής εξετάσεως και τον ιεροεξεταστή. Τον βασανιζόμενο από την ΕΣΑ και τον βασανιστή. Το χίτη και τον ηθικό Εαμίτη, στη κατοχή. Το ρατσιστή και τον καταδιωκόμενο μαύρο. Είμαστε το ίδιο πρόσωπο. Φυσικά πως να δεχτεί κανείς κάτι τέτοιο? Προτιμώ να πεθάνω παρά να ακούσω πως μοιάζω -έστω και στο ελάχιστο- το Μάκη ή το Γιώργο Κουρή, αυτές τις σοσιαλιστικές βδέλλες του καιρού μας. Οφείλουμε να τις εξαφανίσουμε, αλλά μαζί μ’ αυτούς κι ότι ίχνος περιέχουμε από το κατάπτυστο είδος τους.

● ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΣΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟ

ΜΧ: Ο "αυριανισμός" είναι ένα φαινόμενο που έχει παρουσιαστεί και στο παρελθόν και σε άλλα κράτη με γνώστες επιπτώσεις. Η κολακεία - η χυδαία κολακεία - των λαϊκών ενστίκτων δεν είναι ένα πρωτοφανέρωτο δείγμα επιτυχούς οπτικής για άλωση της εξουσίας. 
Είχε γίνει και στην Ιταλία πριν από το Μουσολίνι και στη Γερμανία πριν από το Χίτλερ. Λοιπόν αυτό στηλιτεύω, δεν στηλιτεύω...
ΓΠ: Δεν το έχει κάνει αυτό όμως άλλο έντυπο της δεξιάς, δεν το έχει κάνει ο "Ελεύθερος Τύπος" αυτό?
ΜΧ: Κοιτάξτε, ο "Ελεύθερος Τύπος" δεν ασκεί επιρροή…
ΓΠ: Είναι πρώτος στη κυκλοφορία
ΜΧ: Δεν ασκεί επιρροή επί κυβερνητικού επιπέδου, ούτε φαντάζομαι...
ΓΠ: Μα δεν υπήρξε κυβέρνηση ακόμα επί "Ελευθέρου Τύπου"... της Νέας Δημοκρατίας.
ΜΧ: Σας δίδω το λόγο μου της τιμής μου δημοσίως και αν τυχόν έχει αντίστοιχη επιρροή, δεν θα είμαι εκείνος που θα σταματήσω να εκφράζομαι εναντίον (του φαινόμενου).

● ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΜΩΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ (Όταν άσκησε κριτική στον Διον. Σαββόπουλο για δεξιά στροφή)

Αλήθεια ποιος είναι ο κύριος Κουλούρης? Είναι πολιτικός, όσο είμαι εγώ άλτης. Είναι σοβαρός, όσο εγώ είμαι δρομεύς. Είναι υπολογίσιμος, όσο εγώ είμαι υπολογίσιμος τερματοφύλακας. Ο κύριος Κουλούρης αντί να απειλεί το Σαββόπουλο, καλό θα ήταν να γίνει μπράβος προσωπικός των Κουρήδων και να τοποθετηθεί στη πόρτα των γραφείων της "Αυριανής".

● ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Φοβάμαι πως κάθε χώρα, έχει το καιρό της και μετά πουλάει ανάμνηση και ενθύμια. Έτσι και η Ελλάδα πουλάει και σήμερα ακόμη μπουζούκια και σπασμένα πιάτα και η Ισπανία φλαμένγκος και αφίσες ταυρομαχιών.

● ΟΤΑΝ ΑΦΕΘΗΚΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΓΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ GERARD CONLON (Η ιστορία του έγινε ταινία: "Στο Όνομα Του Πατρός")
Ο χαμένος χρόνος είναι χειρότερος και από τον θάνατο. 14 χρόνια είχαν τον νεαρό Ιρλανδό Gerard Conlon στη φυλακή για βομβιστικές ενέργειες που τελικά απεδείχθη ότι δεν έκανε. Και μια μικρή λεπτομέρεια! Απεκαλύφθη ότι κάποιες ομολογίες εκμαιεύτηκαν δια της βίας από την αστυνομία. Επιτέλους πως θα απαλλαγούμε από τη προστασία της αστυνομίας? Από που κινδυνεύει η ελευθερία μας, για να μας προστατεύει η διεστραμμένη αυτή υπόθεση που λέγεται παντού αστυνομία. Αν ήμουν εγώ ο Gerard Conlon, θα 'βαζα φωτιά σε ολόκληρη την Αγγλία. Εδώ απλώς κάνω μια εκπομπή και βάζω τη κατάλληλη μουσική.

● ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΟΤΑΝ ΠΡΟΤΑΘΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (Αν και τον εκτιμούσε αφάνταστα)

Φανατικός αριστερός του παλιού τύπου ψάχνει να βρει επίσημα στέγη. Χαχαχα!!! Είχα πει ότι εάν γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας ο κύριος Θεοδωράκης, θα νοσταλγώ τον κύριο Σαρτζετάκη - είχα πει - το οποίο ήταν μέσα στη χάρη του διαλόγου τίποτα άλλο.



● ΕΠΙΛΟΓΟΣ (Διαχρονικός)

Κατά τα άλλα πολιτικά και πολιτιστικά τρέχουμε προς την ευτυχία!

Κατά πάσα πιθανότητα, οι Ολυμπιακοί αγώνες θα γίνουν εδώ!

Κατά πάσα πιθανότητα, τα ελγίνεια δεν θα επιστραφούν!

Κατά πάσαν πιθανότητα, οι βάσεις θα παραμείνουν!

Ο Ρασίντ δεν θα δοθεί στους Αμερικάνους!

Κατά πάσα πιθανότητα, σύντομα θα έχουμε πολιτική κρίση!

Τι άλλο θέλουμε ?

Γεια σας, ως αύριο!!!

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: "Με γιώτα παρακαλώ το Χατζιδάκις, το ήτα με παχαίνει" όπως έλεγε. 

1925: Γεννιέται στην Ξάνθη (23/10/1925)

1932: Εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου και ολοκλήρωνε τις μουσικές του σπουδές

1943: Γνωρίζεται με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο, με τον οποίο παραμένει μέχρι το τέλος της ζωής του ο μεγάλος του δάσκαλος και φίλος
1944: Η πρώτη του εμφάνιση σαν συνθέτης, πραγματοποιείται με τη μουσική που έγραψε για τον "Τελευταίο Ασπροκόρακα" του Αλέξη Σολωμού, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν
1945: Με το τέλος της Γερμανικής Κατοχής, η τραγωδός Μαρίκα Κοτοπούλη του αναθέτει τη σύνθεση μουσικής για τον "Αγαμέμνονα" και τις "Χοηφόρες»" από την "Ορέστεια" του Αισχύλου. Μέχρι τότε την μουσική επένδυση των αρχαίων τραγωδιών την ανέθεταν σε ακαδημαϊκούς συνθέτες
1949: Η διάλεξη του για το ρεμπέτικο τραγούδι, ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων στην τότε συντηρητική ελληνική αστική κοινωνία
1960: Του απονέμεται το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι "Τα παιδιά του Πειραιά", από την ταινία του Ζυλ Ντασέν "Ποτέ την Κυριακή". Ταυτόχρονα έγινε ο πρώτος Έλληνας συνθέτης που κάνει γνωστό το Ελληνικό τραγούδι έξω από τα σύνορα της χώρας. Τα "Παιδιά του Πειραιά" είναι ένα από τα δέκα εμπορικότερα τραγούδια του 20ου αιώνα
1962: Ανεβάζει την "Οδό Ονείρων", δημιουργώντας μια παράσταση/σταθμό για το ελληνικό μουσικό θέατρο σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, σκηνικά και κοστούμια Μίνου Αργυράκη

Η "Οδός Ονείρων" ήταν ένα ιδιότυπο μιούζικαλ. Μια σειρά από νούμερα, τραγούδια, χορευτικά δρώμενα που συνοδεύονταν από τη μουσική του ιδίου, καθώς και την προβολή ενός μικρού φιλμ (πρωτοφανές για τα θεατρικά δεδομένα της εποχής), με πρωταγωνιστές το Μάνο Χατζιδάκι, τη Ρένα Βλαχοπούλου και το Μίνω Αργυράκη. Το κάθε τι που διαδραματιζόταν, αφορούσε στους κατοίκους ενός δρόμου, μιας γειτονιάς. Πρωτεύοντα ρόλο σε όλη την παράσταση παίζει ο "φωτογράφος" (Δημήτρης Χορν) που εκπληρώνει τα όνειρα όλων των ηρώων.

1966: Παραμένει στην Αμερική μέχρι το 1972 και η μουσική του επηρεάζεται σημαντικά από τη μουσική ποπ της εποχής εκείνης
1974: Με την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα, αναλαμβάνει πάλι ενεργό δράση στην ζωή της χώρας. 

Διορίζεται Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Λυρικής Σκηνής και Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. 
Παράλληλα, αναλαμβάνει τη Διεύθυνση του Γ' Προγράμματος της κρατικής ραδιοφωνίας, το οποίο και μετατρέπει σε σημείο αναφοράς ποιότητας και ιδεών, σε συνεργασία με μια ομάδα νέων και ταλαντούχων δημιουργών
1985: Συστήνει την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία "Σείριος" θέλοντας να προστατέψει το ελληνικό τραγούδι από την φθορά του εμπορίου
1989: Ιδρύει την "Ορχήστρα των Χρωμάτων" την οποία διευθύνει μέχρι το τέλος της ζωής του.
1994: Πεθαίνει στην Αθήνα (15/06/1994)