 |
| Staatliche Museen Preußischer Kulturbesitz, Berlin |
Όλο το μέγα σώμα ξάχνισε του κοσμοπαρωρίτη,
κι αργά, χιονοκαράβι, βλάμηδες και πωρικά και μνήμη,
σαν καταχνιά στο πέλαο σάλεψαν κι ως δροσουλίτες σβήσαν.
Μα ξάφνου ο βασιλιάς τα μάτια του τα χνουδοπλαντεμένα,
σηκώνει αγαλινά και ξέκρινε τον υπνοπαρωρίτη»
✅ «Έργο Ζωής» ήταν για τον Καζαντζάκη η «ΟΔΥΣΕΙΑ» που επί 13 χρόνια (1925-1938) περίπου 15.000 ώρες δουλειάς, σαν άλλος Οδυσσέας μάζευε, έγραφε και έφτιαχνε λέξεις (7.500 αθησαύριστες, όπως ισχυρίζονται οι μελετητές, που δεν θα τις βρούμε σε κανένα λεξικό) και τις "έπλεξε" μοναδικά σε 33.333, 17σύλλαβους στίχους, μοιρασμένους 24 ραψωδίες!
► Ο Οδυσσέας εικονίζεται σκεπτικός στην ακτή της Ωγυγίας. Παραγναθίδα κράνους, 425-400 π.Χ. (Staatliche Museen Preußischer Kulturbesitz, Berlin)
➡️ Πάρωρας, κοσμοπαρωρίτης, υπνοπαρωρίτης, ονειροπαρωρίτης, όλα επίθετα του Οδυσσέα στην καζαντζακική «ΟΔΥΣΕΙΑ», το έπος των 33.333 στίχων, όπου ο ήρωας αφήνει πάλι την Ιθάκη (τώρα που καλόμαθε ποιός τον μαζεύει!) για να αναζητήσει το θεό και την ελευθερία -έτσι λέει- αλλά στην πραγματικότητα ψάχνει τον εαυτό του, παρά την ήδη 20ετη αναζήτηση στο πεδίον της μάχης και της θάλασσας, και καταλήγει μέχρι τον θάνατο του, στον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό!
➡️ Ο "πάρωρος" είναι ο "παράκαιρος" στην αρχαία ελληνική, αυτός που έχει περάσει η ώρα του και βρίσκεται "ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος χρόνου". Ο "παρωρίτης" είναι και ο ξενύχτης, αυτός που γυρίζει άσκοπα τη νύχτα. Η λέξη γράφεται με γιώτα στη παραλήγουσα και διαχωρίζεται από τον "παρωρείτη" με έψιλον γιώτα, που έχει τη σημασία του κατοίκου σε πλαγιά βουνού (ὁ παρὰ τὰ ὄρη διαιτώμενος)
➡️ Ο Οδυσσέας είναι ένας "πάρωρος σε παραλλαγές" κατά τον Καζαντζάκη. Ως "κοσμοπαρωρίτης" κείται πέρα απ' τα σύνορα του κόσμου, ως "υπνοπαρωρίτης" πέρα απ' τα σύνορα του ύπνου και ως "ονειροπαρωρίτης" πέρα από τα σύνορα και αυτού ακόμα του ονείρου.
➡️ "Παρωρίτης" στη νεοελληνική όμως νοείται και ο καλικάντζαρος και ο Οδυσσέας του Νίκου Καζαντζάκη είναι και λίγο ξωτικό, αερικό και ανεμικό! Γι' αυτό γράφει ο ποιητής: «Και πότε πάρωρας στ' ακρόγιαλο, γελάει με τις γιαλούρες» δηλ. παίζει και γελάει, ο Οδυσσέας, στο ακρογιάλι με τις νεράιδες σαν στοιχειό κι αυτός μαζί με τα στοιχειά!!!
➡️ Ο "πάρωρος" είναι ο "παράκαιρος" στην αρχαία ελληνική, αυτός που έχει περάσει η ώρα του και βρίσκεται "ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος χρόνου". Ο "παρωρίτης" είναι και ο ξενύχτης, αυτός που γυρίζει άσκοπα τη νύχτα. Η λέξη γράφεται με γιώτα στη παραλήγουσα και διαχωρίζεται από τον "παρωρείτη" με έψιλον γιώτα, που έχει τη σημασία του κατοίκου σε πλαγιά βουνού (ὁ παρὰ τὰ ὄρη διαιτώμενος)
➡️ Ο Οδυσσέας είναι ένας "πάρωρος σε παραλλαγές" κατά τον Καζαντζάκη. Ως "κοσμοπαρωρίτης" κείται πέρα απ' τα σύνορα του κόσμου, ως "υπνοπαρωρίτης" πέρα απ' τα σύνορα του ύπνου και ως "ονειροπαρωρίτης" πέρα από τα σύνορα και αυτού ακόμα του ονείρου.
➡️ "Παρωρίτης" στη νεοελληνική όμως νοείται και ο καλικάντζαρος και ο Οδυσσέας του Νίκου Καζαντζάκη είναι και λίγο ξωτικό, αερικό και ανεμικό! Γι' αυτό γράφει ο ποιητής: «Και πότε πάρωρας στ' ακρόγιαλο, γελάει με τις γιαλούρες» δηλ. παίζει και γελάει, ο Οδυσσέας, στο ακρογιάλι με τις νεράιδες σαν στοιχειό κι αυτός μαζί με τα στοιχειά!!!
✅ «Έργο Ζωής» ήταν για τον Καζαντζάκη η «ΟΔΥΣΕΙΑ» που επί 13 χρόνια (1925-1938) περίπου 15.000 ώρες δουλειάς, σαν άλλος Οδυσσέας μάζευε, έγραφε και έφτιαχνε λέξεις (7.500 αθησαύριστες, όπως ισχυρίζονται οι μελετητές, που δεν θα τις βρούμε σε κανένα λεξικό) και τις "έπλεξε" μοναδικά σε 33.333, 17σύλλαβους στίχους, μοιρασμένους 24 ραψωδίες!
► Ο Οδυσσέας εικονίζεται σκεπτικός στην ακτή της Ωγυγίας. Παραγναθίδα κράνους, 425-400 π.Χ. (Staatliche Museen Preußischer Kulturbesitz, Berlin)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου